________________
वि०५० स० ३ ० १०] सुत्तागमे
४६७ तंजहा-चमरे अनुरिंदे असुररायां सोमे जमे वरुणे वेसमणे वली वइरोयणिंदे चइरोयणराया सोमे जमे वरुणे वेसमणे । नागळुमारणं भंते ! पुच्छा, गोयमा! दस देवा आहेवचं जाव विहरंति, तंजहा-धरणे नागकुमारिंदे नागकुमारराया कालवाले कोलवाले सेलवाले संखवाले भूयाणंदे नागकुमारिंदे णागकुमारराया कालवाले कोलवाले संखवाले सेलवाले, जहा नागकुमारिंदाणं एयाए वत्तवृयाए णेयव्वं एवं इमाणं नेयव्वं, सुवन्नकुमाराणं वेणुदेवे वेणुदाली चित्ते विचित्ते चित्तपक्खे विचित्तपक्खे, विजुकुमाराणं हरिनंते हरिस्सहे पभे १ सुप्पभे २ पभकते ३ मुप्पभकते ४, अग्गिकुमाराणं अग्गिसीहे अग्गिमाणवे तेऊ तेउसीहे तेउकते.तेउप्पभे, दीवकुमाराणं पुण्णविसिट्ठरूयसुरूयल्यकंत(ख्यंस, ख्यसीह)ख्यप्पभा, उदहिकुमाराणं जलकंतजलप्पभजलजलख्यजलकंतजलप्पभा, दिसाकुमाराणं अमियगई अमियवाहणे तुरियगई खिप्पगई सीहगई सीहविक्कमगई, वाउकुमाराणं वेलवपभंजणकालमहाकालअंजणरिट्टा, थणियकुमाराणं घोसमहाघोसआवत्तवियावत्तनंदियावत्तमहानंदियावत्ता, एवं भाणियव्वं जहा असुरकुमाराणं । सो० १ का० २ चि० ३ प०४ ते ५ रु० ६ ज० ७ तु०८'का० ९ आ० १० सोमे य महाकाले, 'चित्तप्पभ'तेउ तह रुए चेव । जल तहं तुरियगई व काले आउत्त पढमा उ । पिसांयकुमाराणं पुच्छा, गोयमा ! दो देवा आहेबच्चं जाव विहरति, तंजहा-काले य महाकाले सुरूवपडिरूव पुन्नभद्दे य । अमरवइ माणिभद्दे भीमे य तहा महाभीमे ॥१॥ किंनरंकिंपुरिसे खलु संप्पुरिसें खलु तहा महापुरिसे । अइकाय महाकाए गीयरई चेव गीयजसे ॥ २॥ एए वाणमंतराणं देवाणं । जोइसियाणं देवाणं दो देवा आहेवच्चं जाव विहरति, तंजहा-चंदे य सूरे या सोहम्मीसाणेसु णं भंते ! कप्पेसु कइ देवा आहेवचं जाव विहरति ? गोयमा ! दस, देवा. जाव' विहरंति, तंजहा-सक्ने देवि देवराया सोमे-जमे वरुणे वेसमणे, ईसाणे देविंदे देवराया सोमे जमे वरुणे वेसमणे, एसा वत्तव्वया सव्वेसुवि कप्पेसु, एए चेव भाणियव्वा, जे य इंदा ते.या भाणियव्वा सेवं भंते ! २ त्ति ॥ १६८ ॥ तइएसए अमो उद्देसओ समत्तो॥ - - - - - - , - रायगिहे जाव ' एवं, वदासी-कविहे णं भंते ! इंदियविसए पण्णत्ते?, गोयमा! पंचविहे', इंदियविसए.पण्णत्ते, तं०-सोतिंदियविसए० जीवाभिगमे जोइसियउद्देसो नेयचो अपरिसेसो, से०२त्ति ॥१६९॥ तइएसए नवमो.उद्देसओ संमत्तो । ., रायगिहे. जाव एवं वयासी-चमरस्सणं. भंते । असुरिंदस्त . असुररन्नो कइ परिसाओ पण्णत्ताओ?, गोयमा! तो परिसाओ पण्णत्ताओ, तंजहा-समिया चंडा जाया, एवं जहाणुपुव्वीए जावंचुओं कप्पो, सेभंते!२ त्ति ॥१७०॥ तइयसए दसमो उद्देसो समत्तो, तइयं संयं समत्तं ।।
