________________
११५. इंदिएहि गिलायंते, समियं साहरे मुणी ।
तहावि से अगरिहे, अचले जे समाहिए।
११६. अभिक्कमे पडिक्कमे, संकुचए पसारए ।
काय-साहारणढाए, एत्थं वावि अचेयणे ।
११७. परक्कमे परिकिलंते, अदुवा चिठे अहायए।
ठाणेण परिकिलंते, णिसिएज्जा य अंतसो।।
११८. प्रासीणे णेलिसं मरणं, इंदियाणि समीरए ।
कोलावासं समासज्ज, वितहं पाउरेसए ।
११६. जो वज्जं समुप्पज्जे, ण तत्थ अवलंवए ।
तो उक्कसे अप्पाणं, सवे फासेहियासए ।
१२०. अयं चायतयरे सिया, जो एवं अणपालए।
सवगाणिरोहेवि, ठाणानो ण वि उन्भमे ।।
१२१. अयं से उत्तमे धम्मे, पुन्वट्ठाणस्स पग्गहे ।
अचिरं पडिलेहित्ता, विहरे चिट्ठ माहणे ॥
१२२. अचित्तं तु समासज्ज, ठावए तत्थ अप्पगं ।
बोसिरे सव्वसो कार्य, ण मे देहे परीसहा ।।
१२३. जावज्जीवं परीसहा, उवसग्गा इय संखया ।
संवुडे देहभेयाए, इय पण्णेहियासए ।
१२४. भेउरेसु ण रज्जेज्जा, कामेसु बहुयरेसु वि ।
इच्छा-लोभ ण सेवेज्जा, धुव वण्णं सपेहिया ॥
२०६
पायार-सुरा
