________________
दीपिका-नियुक्ति टीका अ.७ टू. ६६ दशविधप्रायश्चित्तनिरूपणम् .. ४८१ यावत्-पण्यासपरिमाणच्छेदो घु- गुरु ी भवति । एवंविधेन छेदेन छिधमानः प्रवज्यादिषसमपि छेदपति ७ मूलं शायश्चित्तं पुनर्वतारो एणम् अस्य विषयः-सङ्कल्पात् कृता प्राणातिपातचतुर्थाऽऽसबसेवन-मुस्कृष्टं मृषावादादिकं वाऽऽसेवमानो बोध्या ८ अनास्थाप्यं नाम प्रायश्चित्तं सेविताऽविचारस्याऽकृततो विशेषस्य व्रताऽनारोपणीषलारूपलबसेयम्, तथा-यद् आसेविते च दोषे कञ्चनकालं व्रत्तारोपणाऽयोग्यं कृत्वा पश्चाचीर्ण नपास्तन् दोपोपरतो व्रतेषु स्थाप्यते तत् ५ पारी -पांच दल हर्ष की तो भलाध के अनुसार उनमें से कदाचित पंचवच्छेद होता है, लदाचित् दशकच्छेद होता है। अधिक से अधिक छह महीने का छेउ मायश्चित दिशा जाता है।
(८) स्थूल-बदेखि ने पुनः दीक्षा देना मूल प्रायश्चित्त है । यह प्रायश्चित सभी दिया जाता है जब कोई साधु संकल्प पूर्वक माणातिः पात करे, चतुर्थ भावन-जैथुन का सेवन करे या उत्कृष्ट स्वृषालोद आदि का सेवन करे।
(९) अवस्थाधा-जिस साधु ने अतिचार का सेवन किया हो किन्तु उसके प्रायश्चित्तत्यप सपथिकोष का सेवन न किया हो, वह व्रतारोपण के योग्य नहीं होता। उनकी यह अयोग्यता अन्नवस्थाप्य प्रायश्चित्त है । दोष का सेवन करने पर कुछ काल तक वह साधु व्रतारोपण के योग्य नहीं होना, बाद जब तपश्चरण कर लेता है
और उल्ल दोष की निवृत्ति हो जाती है तय ब्रतों में उले स्थापित किया जाता है। સૂજબ તેમાંથી કદાચિત પંચકચછેદ થાય છે, કદાચિત દશકચ્છેદ થાય છે. વધારેમાં વધારે છ માસનું છે પ્રાયશ્ચિત્ત આપવામાં આવે છે.
(૮) મૂળ-નવેસરથી ફરીવાર દીક્ષા આપવી મૂળ પ્રાયશ્ચિત્ત છે જ્યારે કઈ સાધુ સંકલ્પપૂર્વક પ્રાણાતિપાત કરે ત્યારે જ આ પ્રાયશ્ચિત્ત કરવામાં આવે છે, ચતુર્થ આસવ-મૈથુનનું સેવન કરે અથવા ઉત્કૃષ્ટ મૃષાવાદ આદિનું સેવન કરે.
(6) मनवस्थाय-2 साधुसे मतियानु सेवन यु. ५२न्त तना પ્રાયશ્ચિત્ત સ્વરૂપ તપવિશેષનું સેવન કર્યું નથી, તે ઘતારે પણ માટે યોગ્ય હિતે નથી તેની આ અગ્યતા અનવસ્થા પ્રાયશ્ચિત્ત છે. દોષનું સેવન કરવાથી થોડા સમય સુધી તે સાધુ વારોપણ માટે ચગ્ય રહેતું નથી. છેલ્લે જ્યારે તપસ્યા કરી લે છે અને દેષની નિવૃત્તિ થઈ જાય છે ત્યારે વ્રતમાં તેને સ્થાપિત કરવામાં આવે છે.
त०६१
