________________
४३
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो. जे माणस विवेकथी विचारीने प्रसंगोपात, हित, मित, भाषणधी सर्वने प्रिय लागे एवं सत्य वचन बोले छे, तेनुं वचन सर्व मान्य थवाथी अंते ते अभीप्सित कार्य मुखे साधी शके छे..
तोतडी जीभ, मूंगापणु, मुखपाकादि रोग, मूर्खता, दुःस्वर अने अनादेयवचनादिक सर्व असत्यनांज फळ समजीने तेनाथी मुबुद्धिजनोए दूर रहेg. तेमज बीजा पण योग्य जीवोने दूर रहेवा प्रेरणा करवी.
चोखी जीभ, सुस्पष्ट भाषित्व, निर्दोषता, पांडित्य, सुस्वर, अने आदेयवचनादिक सर्व सत्यनांज फळ समजीने शाणा माणसोए सदा सत्यनोज पक्ष करीने सत्यवतनुं पालन करवा उजमाळ रहे.
-
१८ अदत्तनो त्याग कर, साक्षात् अन्यायथी दावपेच करीने पराइ वस्तु छीनवी लेवी, तेम करवा वीजाने उरकरणी करवी, तेने सहाय आर्पवी, जाणी जोइने चोराइ वस्तु लेवी, थापण ओळववी, अने विश्वासघात क-- रवो ए वधा चोरीना पेटामां आवी जाय छे. एम समजीने दक्ष. नीतिवंत अनें दयाल श्रावके तेनाथी बीलकुल दूरज रहे.
दस माण उपरांत पैसाने लोको अगीयारमो प्राण लेखे छे तो
