________________
१४८ श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो. कंइक स्वरुप समजावशो तो मने अने मारा जेवा बीजा जीज्ञासुने पण कंइक लाभ था.
सुमति–प्रथम हुं शुद्ध देवतुं संक्षेपथी स्वरुप कहुं छु ते आप लक्षमा राखशो. जेनां नेत्र युगळ शान्तरसमां निमग्न होय, व. दन (मुखारवींद) सुप्रसन्न होय, उत्संग (खोळो) कामिनीना संगी शून्य होय, तेमज हस्तयुगळ पण शस्त्रवर्जित होय तोज तेने तेवी मः माण-मुद्राथी देवाधिदेव मानी शकाय. तात्पर्यके जेनामां राग, द्वेष, अने मोह सर्वथा विलय पाम्या छे तेथी उक्त दोषोनी कंइपण निशानी देखाती नथी एवा आप्त-महापुरुषनेज देवाधिदेव तरीके मानी शकाय. आ शिवाय उक्त महादेवने ओळखवाना अनेक साधन शास्त्रमा कह्यां छे. विशेष रुचि जीवे ते सर्वनो त्यांची निर्धार करी लेवो. ____ चारित्र०—अहो ! आईं अद्भुत देवतुं स्वरुप कोइकज विरला जाणता हशे, अने कदाच कोई जाणता हशे तोपण कुळाचार कहो के कदाग्रहने तजीने कोइकन तेनो यथार्थ आदर करता हशे. वहोळो भाग तो गतानुगतिक होवाथी स्व कुलाचारनेज वळगी रहेवामां सार माने छे. एवा वापडा अज्ञान लोको शुद्ध देवने क्यारे ओळखी शकशे ? तेमने ते ओळखावे पण कोण? खरेखर ते वापड़ा हतभाग्य छे तेथीज तेओ एवी करुणाजनक स्थितिमां पडया रहे छे. हवे शुद्ध गुरुनु स्वरुप कहो.
मुमति-जे अहिंसादिक पांच महाव्रतोने धारण करे छे, रात्री
