________________
જૂદાયી િ! કિશોરામનાર્થે વ્ય તિ વાન ગાવાય હહિ કૃતં નમાજાભિમાવમાં સવાવાપરમ્પરામ્બાર્તવ્યતા શિખ્યશિક્ષા વ્રયદીમાં કરોતિ “હેન્દ્રપવ ત્યાના પેન્દ્રપનિત્યાદ્રિોવાય વનાવાળાં મરતાં યવાગ્યે ધિયા વેન્દ્રમ્પમતિ સંગાયતે, નિતનર્મનસામમતાં વતઃ તમતાં હિન્દુ તરેનો, ને હળે ઝુરતુ ફર્યાય છે ?
અવનાવાળા “ જીવ રક્ષણ અતિ ક્ષત્તિ પ્રતિ-વ્યવસાન-પ્રવેશ-શ્રવણસ્વાર્થ ભાવન-ચ્છિા -હત્યવિા -હિંસા વહન-માવવૃદ્ધિપુ નિર્વિશતાવબૅ” તિ રૈનધાતુપાળવવના “અવને” નીવરક્ષણે, શવને અતિ મોક્ષમાયાને યદ્રા “ જે અત્યારે જ્ઞાનાથ” તિ વવનાશ્વ શાસ્ત્રીયજ્ઞાને અથવા શવને શામવિતર્યતા વધને મવનનાવવોધને, અવને શ્રવણે મુવિ દુષવેશાર્થને ચન્તર્માવતષ્કર્થતયા થોનનાનાં શ્રાવણ વા વાવ સમીવીના પ્રવૃત્તિમાં તેષામત્ય પર્વ યથોચિતમન્વેગ પ્રારા વચૈવ માવળીયા ધમવતામ્ ફન્દ્રિયનિગ્રહવતામ્ ! અથવા પશ્ચમદાવ્રતનિયમપરિપાલનપરાણાં સાધૂનામું, યવવાખ્ય વાર્તાયં યજ્ઞાનાત્માં તેનઃ શાવવષુવા જ્ઞાવા, ધિયા શાશ્વતપોવનગનિતાતિશાયતવુદ્ધયા, પેન્દ્રપદુ પરમૈ ત્વતિવઐશ્વર્યનનુમવતીન્દ્રા, તેવું તત્ય પમિર્થ ! તિમ્મુ-પ્રતિનિસારમ્, સન્નાયતે પ્રતિમાસો, અન્યgછ પ્રતિમાલત રૂતિ વિખુ વરૂ વ્યાતિ માવા યાવૃજ્યાં સવવિશેષળાને “માં” ત્યારે કોન્યાને / તથા ના બનાવવાનામ્ અવને નવાનાં વાર્યયોન ક્ષારણે વાન રક્ષાવાળે યદ્રા શવને જ્ઞાનવારણે માનનાવવોધને થવા શિવને સમાધાપરિણામન્યા યોનનામિન્યા મારવા નાત્તત્તાનાં શ્રાવળે વાતો ચેપાં તપામિત્ય, ચાવતાં ફન્દ્રિયાવિહંયમનવતામ્, નિર્ધતાનમાં તિજ્ઞાનાવરાતિધાતિવર્તીદયાનામ્ | આતાનું પ્રતિ પૂનામત્ય તેવા , વજ્ઞાનમાસ્વસ્ત્રશિત્રિહોવિપાર્થસાર્થવલિશાતિરાયવિજ્ઞાતમાહાક્યવિપાશઘટબાતિહોવમૂતિવિયાનાં નિનાનામ્ | સ્વત-વાદ્યસામગ્રીને વેક્ષ, તમનાં વિદત્ત| મવિનવવ્યાતાજ્ઞાનાન્ધારણ વિનારા મ્, નરેના-ઢોવાવિવારાવલજ્ઞાનતા, તેના. ઘવારવિધ્વંસ કવિત પર્વ, ના-ચમાર્જ, મદ્રાસનાનાં, હૃવ-અવળે, સ્વતઃ
કરતુ-વિવલતુ જ્ઞાનાન્ધવાવિધ્વંસ માહિત્યર્થ શત્રાંત તેના જ્ઞાનસ્વરૂપે વાહ્યતવિસ્તૃત્વાસમવાત તમનાજ્ઞાનાધ્યવસાયાદ્રપતિશયોરિટદ્વારકા વસતિનાવૃત્ત “#ાં વસન્ત૦િ તેમનાન ” તિ તક્ષાત યોહાસતા માવતા ત્રિપતી પટિછા, સ્થાતિનાં વિનયવાર્થમ સુમા છે સા મારતી મળધરાશુપની તમા, સન્નીતિમાનમનના નયતાનસમ ારા વોટ્ટાસિતતિ માવતા છાસિતાં ત્રિપ પરિણા સ્યાદાદ્ધિનાં વિનયવાર્યત
