________________
गणेसजी रो छंद
३६५ कूरम नयण निहार हो. बंछित हो, दा. चंछित. व. सीझै माहरा हो। तूं सेवक प्रतिपाल हो. प्र. दा.प्र. पूजे जग पग ताहरा हो ॥६॥ जिणचंदसूरि पटधार हो, खरतर हो. दा.ख. गछ सांनिधि करै हो। अड़बड़ियां आधार हो साचौ हो, दा. सा. सा. खोटे अरै हो । अवर सुरासुर देव हो. करतां हो, दा. क. क. मुझ मन ऊभग्यौ हो। हिव मैं लाधौ देव हो. तिण तुझ हो. दा. ति.ति. चरणे हूँ लग्यौ होट
श्री जिनकुशल सूरीसहो. हाजरिहो.दा.हा.हा. हुइ देखें किसं हो। साहिब तुझ सुजगीस हो, गावे हो, दा. गा. गा. गुण जिनहरख मुंहोई
॥ इति श्री जिनकुशलसूरि गीतं ॥ .. सवत् १७३५ वर्षे जेष्ट वदि १० दिने । पं० सभाचंद लि०
श्री गणेशजी रो छंद संपति पूरै सेवकां, अंग चसै आसत्ति, माण मोडि कर जोड़ि कर, गाइजे गणपत्ति ॥१॥ सूंडालो आखाँ सकल, सह वातां समरत्थ, अनमि नमावण अकल गति, अगणित जाण अरस्थ ॥२॥
॥ गाथा ॥ गवरी पूत गणेशं, ही सोहंत किन्ह अहि सेस । चंदद्ध भाल चढियं, पढीयं गुण सायरं वंदे ॥३॥ वंदे सुर नर त्रय वखत, थानिक थानिक थट्ट । गावै जस मिलि मिल गुणी, गीत गुणे गहगट्ट ॥४॥
