________________
२१६
.
जिनहर्ष प्रन्थावली प्रीऊ चाल्या पदमणि कहो, नेम ! आयो मगसिर मास । चिहुँ दिस सीत चमकीयो, वालम ! हीये विमास ॥३॥ हुलराये उतर दिसां, नेम ! पालो पवन संजोय । पोस महीने गोरड़ी, चतुर न छंडे कोय ॥ ४॥ माह महीने सी पड़े, नेम ! इण रूत चाले बलाय । ऊनी सज्या पोढिये, प्रीउ ! कामिणी कंठ लगाय ॥शा फागुण मासे खेलीये नेम ! सुण भोगी भरतार । परदेसारी चाकरी, रसीया ! चाले कंण गमार ॥६॥ चैत मासे चित चोरीयो, नेम ! हुवो चालणहार । तंग कशीया नहीं तुरीया तणां, साथे सहस सिरदार ॥७॥ वैसाखे जादव चालीया, नेम ! सयणा सीख करेह । ऊभी झूरे राजेमती, टपटप नयण भरेह ॥ ८॥ लू वाजे दिणयर तपे, नेम ! मास अकरारो जेठ ।। आशा पावस परीघले, ऊभी गोख मेड़ी हेठ ॥६॥ चिहु दिश धरा ऊनम्यो, साहेब ! आयो मास असाढ़ । दुखदाई यादव चालीयो, गोरी तूं करि गाढ़ ॥ १० ॥ सखीयां तन सणगार कर, प्रीया खले सावण तीज । मो मन तो चमको चढ़, जेम बादल झवुके बीज ॥११॥ . भाद्रवडो भर गाजीयो, जीहो नदियां खलक्या नीर । रयण अन्धेरी वीहामणी, सहीया घर नहीं नणद रो वीर ॥१३ आसो मास विदेश पीउ, मोहं विरह लगायो बाण ।
1.