________________
१५२
... उत्तरज्झयणं
दु
जं च मे पुच्छसी काले सम्म सुद्धेण चेयसा । ताई पाउकरे बुद्धे तं नाणं जिणसासणे ।। ३२ ।। किरियं च रोयए धीरे अकिरियं परिवज्जए। दिट्ठीए दिट्ठिसंपन्ने धम्म चर सुदुच्चरं ।। ३३ ।। एयं पुण्णपयं सोच्चा अत्थधम्मोवसोहियं । भरहो वि भारहं वासं चेच्चा कामाइ पव्वए ॥ ३४ ॥ सगरो वि सागरन्तं भरहवासं नराहिवो। इस्सरियं केवलं हिच्चा दयाए परिनिव्वुडे ।। ३५ ॥
चइत्ता भारहं वासं चक्कवट्टी महिड्ढिओ। पव्वज्जमभुवगओ मघवं नाम महाजसो ॥ ३६ ॥
सणंकुमारो मणुस्सिन्दो चक्कवट्टी महिड्ढिओ। पुत्तं रज्जे ठवित्ताणं सो वि राया तवं चरे ।। ३७ ॥
चइत्ता भारहं वासं चक्कवट्टी महिड्ढिओ। . सन्ती सन्तिकरे लोए पत्तो गइमणुत्तरं ॥ ३८ ॥ इक्खागरायवसभो कुन्थू नाम नराहिवो। विक्खायकित्ती धिइमं मोक्खं गओ अणुत्तरं ।। ३६ ।। सागरन्तं जहित्ताणं भरह वासं नरीसरो। अरो य अरयं पत्तो पत्तो गइमणत्तरं ॥ ४० ॥ चइत्ता भारहं वासं चक्कवट्टी नराहिओ । चइत्ता उत्तमे भोए महापउमे तवं चरे ॥ ४१ ॥ एगच्छत्तं पसाहित्ता महिं माणनिसूरणो । हरिसेणो मणुस्सिन्दो पत्तो गइमणुत्तरं ॥ ४२ ॥
