________________
(६४) सिद्धांत अने वेदांतना रहस्यभूत मुक्तिनो समर्थ मागें कहेवामां आवेछे ते सांभळो. मुक्तिना इच्छु मनुष्ये स्वचित्तमां आवो विचार करवो के, " आ आत्मा शुद्ध, बुद्ध, मुक्त, निरंजन इत्यादि छे एम योगियोनु कहेवु थायछे. त्यारे ते मुक्त छतां कोनाथी अने केम बंधायलो छ ?'' एटले तेना समजवामां आवशे के, "भ्रमथी." भ्रमने ज आद्य योगियोः कर्म, मोह, अविद्या, कर्ता, माया, गुण, दैव, मिथ्या, अज्ञान इत्यादि इत्यादि शब्दोवडे ओळखावी गयाछे अने तेने जाणनारा सद्योगियो पण आ शब्दोने भ्रमना अर्थमां ज वापरेछे. भ्रमथी ज आत्मा बंधायलो छे. *भ्रम अहीं पोतानी
* अतद्वस्तुमा तद्वस्तुनो ग्रह-स्वीकार करवो ते भ्रम छे. अर्थात् स्त्री, पुत्र, मित्र, माता, पिता, द्रव्य, शरीर वगेरे अनात्मीय वस्तु छेआ भवमा सहवर्ति छतां आत्मानी साथे वीजा भवमां जतां नथी. तेम छतां तेमनामां जाणे के ते आत्मीय वस्तु पोतीकी होय एवी बुद्धि राखवी ते भ्रम छे. वीजा शब्दोमां संसारने विषे तथा शरीरने विपे वर्तमान मनोरम वस्तुमांराग करवो अने दुर्वस्तुमां दुष्ट मनोवृत्ति राखवी ते मिथ्या ज्ञान छे. सम्यग्ज्ञान तो मनमाथी रागद्वेष काही नाखी समभाव-वीतराग दशानो अनुभव करवो ते छे. शुक (पोपट) ने पकडवा माटे झाड उपर एक चक्र (पै९) गोठववामां आवेछे अने ते चक्रनी कर्णिका ( नलिनी-नायडी ? ) उपर एक कारेलु मुक्रवामां आवेछे. ते कारेलं पोतानु थक्ष्य छे एवा भ्रमथी शुक त्यां आवीने वेसेछे अने शुकना वेसवाथी ते चक्र भमवा मांडेछे. त्यारे शुक कोइए तेने पकडेलो नहि छतां भ्रमथी पकडयोछे अथवा पाश ( फांसा) मां नाख्योछे एवं मानी लइ चक्रनी साथे पोते पण भमवा लागेछे एटलं ज नहि पण चक्रने पोतानुं इष्ट गणी वळगी रहीने च च करेछे, एटले तेने पकडवावाला आवीन वाधी
