Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 42

३०
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. त्मां धन्य , तेनुं जीवित पण कृतार्थ ने, के जे मोदस्त्रीसाथै रक्त थया अने परस्त्रीथी विरक्त चित्तवाला थया ॥ यतः ॥ धन्ना ते वि य पुरिसा, ज यंमि जीयं च ताण सुकयलं ॥ जे.मुत्तिरमणिरत्ता, विरत्तचित्ता परबीसु ॥३७ ॥ त्यारे चोथी रूपवती नामें सार्थवाहनी पुत्री बोली. हे सखी ! कुलवंतीने आपदा आवे थके. विचार करतां नरिने वियोगें मरण विना बीजो कोई आधार नथी. ॥ यतः ॥ बहुसो चिंतिऊंतं, यावश्पडियाण कुलपसूयाणं ॥ मरणं विणा ए सरणं, रमणीणं रमणविरहे णं ॥३७॥ ए चार गाथा सांजली राजा विचारवा लाग्यो के, अहो ! महारा मंत्रीश्व रें जे वात कही ते युक्तज कही; जेमाटे ए चारे स्त्रीयो कुलांगना संनवे ! पडी राजा लाज्यो थको पोताना ठेकाणे प्रावीने वेठो. कुमर पण तेना वचनें आनंद पाम्यो थको कौतुकनो अर्थी थको पालो वनमां आव्यो.
हवे प्रनाते राजायें चारे स्त्रीयोने सनामां तेडावीने पूज्युं पण ते बोली नही. त्यारे ते वहाणना धणी वाणीयाने बोलावीने पूब्यु के, ए स्त्रीयो तहारी पासे क्याथी आवी ? त्यारे ते बोल्यो के,ढुं देशांतरथी मूल्य खरची ने आपने नेट प्रापवा सारु लाव्यो . ते सांजलीने मंत्रीश्वर बोल्यो के, ए वात असंनवित जे. एवा अवसरमा गुटिकाने प्रयोगें कुमर रूपपरावर्त न करीने त्यां सनामां याव्यो. आवीने एक श्लोक कह्यो.॥ यतः ॥ला त्वा पंच सहस्त्राणि, रत्नानां वारिधौ पतिः॥येनासां लोनतःदिप्तः,स सर्व कथयिष्यति ॥ ३५ ॥ एनो अर्थः-ए स्त्रीयोना जरिने जेणे, पांच हजार रत्न लश्ने लोनें समुश्मा नांरख्यो ते सर्व वात कहेशे. ए वात सांजली राजा प्रमुख सर्व विस्मय पाम्या. अने ते चारे स्त्रीयोए उत्लख्यो. परंतु रू पपरावर्तन देखीने विस्मय पामी. अने बोली नही. कोइ परमार्थ समज्यो नही. अने वाणीयो तो नीचुं मुख करीने रह्यो. परंतु इंगीत आकारनो जाण एवो जे राजा, ते बोल्यो के,कहो रे शहां श्यो परमार्थ ले ? ए श्लो कनो कहेनारो कोण हशे? त्यारे को बोल्यो नही; पण मंत्री बोल्यो के. एनो परमार्थ ए श्लोकनो कहेनारोज कहेशे. ते सांजली राजायें घणुं था. ग्रह करीने पूब्युं त्यारे कुमरें पोतें वाणियाने अनयदान देवरावीने सर्व वात कही. राजायें कुमरने पांच हजार रत्न वाणीया पासेथी अपावीने वाणीयाने पोताना देशमाथी काढी मूक्यो. अने चारे स्त्रीयो कुमरने या