Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 355

गौतमकुलक कथासहित. ३४३ एज पुस्तकना बीजा नागमां श्री नेमीश्वर नगवानना रासमां आवेली होवाथी शहां लखी नथी. तथा पांव चरित्रमा पण उपाइ गइ .
हवे बीजा पदनो अर्थ कहे . “ मंसं पसत्तस्स दयाइ नासो” जे प्राणी ( मंसं के० ) मांसने विपे ( पसत्तस्स के० ) यासक्त होय, ते प्रा पीने ( दया के० ) दयानो ( नासो के ) नाश होय. ते प्राणी हिंसा करीने कडुया विपाक नोगवे. ते उपर सोदामनो दृष्टांत कहे जे. ___ एकदा श्रीकृष्णना पिता वसुदेवजी फरता थका त्रण सोषक पुरने विपे आव्या, त्यारे रात्री हती तेथी बहार देवकुलमां जश्ने सूक्ष रह्या. ए वामां एक राक्षस श्राव्यो, तेणें वसुदेवजीने उगाड्या. उपाडी लेइने जवा . मांमयु. एटले वसुदेवजीयें मुष्टिप्रहार कस्यो. एम करतां बेहु जणने युद्ध थ\. प्रथम बादुयु कयुं, पड़ी शस्त्रयु-६ कयुं, पडी पकडीने जेम धोबी शि ला उपर वस्त्रने पबाडे, तेम शिला उपर पढ़ाज्यो. तेथी राक्स मरण पाम्यो. एवामां वहाणुं वाह्यं, घणा लोक नेगा थया, ते घणु यादरमान देश, श्री वसुदेवजीने रथ उपर वेसारी घणां वाजिंत्र वाजते नगरमां से गया. सदुए मली वसुदेवजीने पांचसे कन्या देवा मांझी. परणवानो आ ग्रह कस्यो. वसुदेवजी बोल्या, हमणां दुं पाणिग्रहण नही करूं. एक वार तमे मने ए वात कहो के, ए अधम पुरुष कोण हतो ? जेने मास्यां थकां तमने पावडो हर्ष उपजे ने ! ! त्यारे तेमांथी एक पुरुष बोल्यो. ___ कलिंग देशे कांचनपुर नगरने विषे जितशत्रु नामें राजा राज्य करे . तेने सोदाम नामें पुत्र थयो. पण ते सोदामने सहज स्वनावें मांस खाधानो ढाल पड्यो. ते घणो मांसनो लोलुपी थयो. जेनो जे स्वनाव पड्यो ते टाल्यो टले नही. जेम श्वान एक पग उँचो राखी मूतरे तेने श्यां चीर खरडाय के, जे माटेएने एक पग उँचो करवो पडे ? तेमज दरजी कप डानो शिवनार पोतानी अांगली चाटे जे ते क्या अांगली मधनी मीठासें खरडी ? तथा मोची टांको मारे ने कराजे एटले मोची चामडाने टां को मारे अने घणो नार ताणनार जेवो आकार देखाडे ते क्या चालीश मणने गामले जोतस्यो ? तथा कागडो पाणीयें नरेलुं सरोवर मूकीने कुंनने जश विटाले ने ए सर्व तेमनी टेव पडी गयेली मे ते कां मटे नही.
इत्यादिक दृष्टांतें सोदामने मांस खाधानो ढाल पज्यो ते मटे नही.