Page Text
________________
२५४ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. सकलसनानामिनीनालस्थलतिज़कायमानपंमितश्रीउत्तमविजयगणिशिष्यपं मितपद्मविजयगणिविर चते श्रीगौतमकुलकप्रकरणे बालावबोधे हादशगा थायां चत्वार्युदाहरणानि समाप्तानि ॥ हवे तेरमी गाथा कहीयें बीयें. तेने पूर्व गाथानी साथें ए संबंध . जे पूर्व गाथायें चार वस्तु उत्कृष्ट देखाडी. हवे चार वस्तु जघन्य अधम जे. ते माटे तेनो त्याग करवो, ते देखाडवाने संबंधे आवी जे तेरमी गाथा ते कहेले.
न सेवियवा पमया परका, न सेवियबा पु रिसा अविद्या ॥ न सेवियबा अहिमान हीणा, न सेवियवा पिसुणा मणुस्सा ॥१३॥
अर्थः-न सेवियत्वा पमया परका (परका के०) पारकी (पमया के०) प्रमदा एटले स्त्री ते (न सेवियबा के०) न सेववी. तेलपर वीरकुमरनी कथा कहे .
श्री निलय नामा नगरें रिपुमर्दन नामें राजा राज्य करे . तेने कमल श्री नामें नार्या हती. अने वीरकुमर नामें महारूपवंत पुत्र हतो. पण ते शूर, वीर, धीर, वादी, कस्या गुणनो जाण, विनयवंत, कला, घर, कलंक रहित ले. ते कुमर एकदा महा बटवीने विपे आहेडे गयो. पण ससलो के मृग प्रमुख कोइ जनावर नजरे न याव्युं. त्यारे विस्मय पामतो परि वारसहित बागल चाल्यो, एटले एक स्थानकें ससला, मृग, महिप, ग ज, तृपन, वाघ, चितरा, प्रमुख सर्व तीर्यच नेगा बेला दीग. ते परस्प रे वैरी पण मित्रनी पेठे वैर बांझीने रह्या ले. वली मेघनी पे गंजीर श ब्दें करी कर्णने विपे अमृत सरखो लागे एवो सप्लाय ध्यान करता एवामु निनो शब्द सांजल्यो. एटने कुमरना परिवारें नाना प्रकारनां शस्त्र तिर्यंच उपर नांख्या, पण तिर्यचना शरीरें एके न लाग्युं. त्यारे कुमरें विचाओँ के, जनावरनां वैर शम्या. जे. अने एके शस्त्र न लाग्युं. ते सर्व मुनिनो प्रनाव वे. एम जाणी मुनिना चरणकमले नमस्कार कस्यो. उचित स्थानके बेतो. ते देखीने तेना परिवारें पण तेमज कडे. मुनिवर पण धर्मलान देइने देश ना देता हवा के, जे प्राणी जीवहिंसा न करे, ते सौजन्यता पामे. सर्व पा
| SR No. | 010251 |
| Book Title | Jain Katha Ratna Kosh Part 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhimsinh Manek Shravak Mumbai |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | |
| Total Pages | 405 |
| Language | Hindi |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 46 MB |