Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 259

गौतमकुलक कथासहित.
२४७ गत करीने उते, पण नोगनी वात करे नही. त्यारें राणीयें विचायु के, राजा मंदस्नेही शा कारणे थयो हो ? जेमाटे कणेक श्रावीने जतो रहे वे. त्यारे शब्दना अदर लेख्ने चूडामणि ग्रंथनो उपयोग दीधो तेथी जाण्यु के, ए परिव्राजिकानो विलास बे. तोपण परिव्राजिकानी उपर लेश मात्र खेद धयो नहीं. जाण्यु के महारे ब महिना सूधी नोगांतराय . ते का ढवाने ए निमित्त थ . तथा एमां अंतराय पण शो में? एतो अज्ञानी जीव मोहवशे अनादि कालनो अन्यास सेवे . माटे विशेष धर्मने विषे उद्यम करवो घटे जे. ते धर्म सकल सुखनुं कारण ने.
पनी ते राणी, कोक दिवस मधुर कंवें सप्लाय करे, कोक दिवस सु गंधी फूलें देवपूजा करे, कोइक दिवस संसार स्वरूप नावे, कोश्क दिवस देवगुरुना गुणग्राम करे. एम दिवस गमावे के वली सखियो सहित सा मायिक प्रतिक्रमण करे. एम अरतिरहित रात्रिदिवस गमावे . एक दिव स महार्दिक सखी राणीने पूब्युं. तमारा उपर राजानो मंदस्नेह केम दे खाय ? चंपकमाला बोली, चंडमानी कलानी पेठे स्त्रीने नारनो स्नेह घटे पण खरो, अने वधे पण खरो. वली हे सखी ! वात सांजलो, विषय नां सुख किंपाक वृदनां फल सरखांबे. देखातां तो रूडां पण अंते प्राण हरे, एवा अने वली पोतानी मेलें न संपजे तो तेमां अयुक्त ? सखी बोली. एमज हो. पण लोकमां पर पुरुषना संगमनो अपवाद चाल्यो जे. ते सांजलीने सऊबोनां हृदय बले . चंपकमाला बोली, लोकमां शी रीतें वात चाले ? सखी बोली. कोक विद्याधर तमारी सार्थे रमे ले. चं पकमाला बोली तें साचुं कह्यु. में पण चूडामणि ग्रंथें करी जाण्यु, लोक मां अपकीर्ति पण परिव्राजिकायें करी. तथापि हवे एवो उपाय करीशु के, जेम तमारा सरखां सऊनोनां मुख उज्वल यशे. एम सांजलीने सखी न ती. एटले राजा आव्यो. चंपकमाला बोली हे राजन् ! तमे नरमांचूडामणि रत्नसरखा बगे. तमारा गुण कोण गणी शके ? जेरों प्रत्यक्ष दोष देखीने पण महारी उपर एटलोराग राख्यो. तथा बांच्या नोजननी पेठें तमे महाराथी जोग बमयो. ते में चूडामणीग्रंथना उपयोगे जाण्यु. शय्याने विषे महारी साथें रमतो पुरुष तमे दीठो. तथा लोकमां पण अपकीर्ति थ. ते पण में ज्ञान उपयोगे जाण्यु. ते कारणे लोक प्रत्यक्ष तमे मुझने आकरूं धीज