Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 159

२४७
गौतमकुलक कथासहित. ख मागतो देखीने हसवा लागी. त्यारें मुंजराजा बोल्यो ॥ काव्यं ॥ श्राप गतं हससि किं इविणांधमूढे, लक्ष्मी:स्थिरा न नवतीति किमत्र चित्रम् ॥ दृष्टं सखे नवति यऊलयंत्रमध्ये, रिक्तो नृतश्चनवति नरितश्च रिक्तः ॥ १ ॥ ए रीतें नगरमा फेरवी लोक मुखें अपजस बोलाते मुंजने मारी नांख्यो.इति ॥ एनो विस्तारे संबंध मुंज प्रबंधथी जाणजो, ते माटे कुशीलियाने अप कीर्ति नजे. हवे ए कुशीलन चित्त स्थिर न होय माटे पागल पद कहे . • अर्थः-संनिन्नचित्तं जयए अलही ॥ (संनिन्नचित्तं के०) नमचित्तवा लाने (अलही के० ) अलक्ष्मी एटले निर्धनपणुं (जयए के०) नजे. ए टले अस्थिरचित्तवाला प्राणीने दरिश्पणुं श्रावे. ते नपर शूर ब्राह्मणनी कथा एज ग्रंथमांत्रीजी गाथानी आद्यमां क्रोधेव्याप्त जीवना दृष्टांत उपर कही डे, त्यांथी वांचवी. आहीं फरी लखी नथी.
हवे अलकमी नजे एम कयुं, माटे तेनीप्रतिपदी लक्ष्मीनजे ते कहे बे.
॥सच्चे लियंसं नयए सिरी य ॥ (सच्चेयिंसं के० ) सत्यने विषे रहेला पुरुषने (सिरीय के०) लक्ष्मी (जयए के) नजे, एटले सेवे. अर्थात् सत्यनाषकने लक्मी नजे. ते उपर मकरध्वज राजानी कथा कहे .
थाज जंबुद्दीपने विषे दक्षिण जरता मध्य खेमने विषे कांति नामें नगरी जे. त्यां वैरिदमन नामें राजा राज्य करे बे. ते राजाने घणा पुत्र बे, तेमा मकरध्वज नामें लघु पुत्र ले. ते विनय, पौदार्य, गांनीर्य, बार्ज व, सौनाग्यादि गुणें करी महोटो ले. एक दिवसने विषे वनमां वसंतऋतु फूली . त्यारें वनपालकें यावी राजाने विनंति करी के, हे महाराज! व संत फूल्यो : तेनी शोना जोवाने पधारो. एवामां राजायें पोताने मस्तकें धोलो वाल दीठो. तेथी विचाओँ के, ढुं तो हवे धर्म करवा योग्य थयो. ते माटे महारे जवु न घटे. एम चिंतवीने पुत्रोने मोकलतो हवो. ते पुत्रोयें वसंतोत्सव करतां याचकने कोश्ये लाख थाप्या, कोश्यें बे लाख, कोश्यें त्रण लाख, कोयें चार लाख सोनैया प्राप्या. अने मकरध्वज कुमार तो महा उदार थश्ने कोडीसोनैया दान दीg. बीजा सदु कुमरें मलीने प चाश लाख सोनैया आप्या. ए स्वरूप नंमारी राजाने कह्यु. राजायें म करध्वज कुमारने पूब्युं, रे कुमर ! एवडा सोनैया दानमां बाप्या तो ज्या रें उर्निक होय अथवा को साथें संग्राम करवो पडे, त्यारे नंमार विना