Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 155

गौतमकुलक कथासहित. २४३ मांमधु, एटले मुनियें खेत्रपालक पासें सांजलेली प्रथम गाथा गणी. ते गा थामां त्यां जव शब्दें धान्य हतुं, अने इहां जव शब्द जवराजा समज्यो, तथा त्यां गदहा शब्दें गर्दन हतो अने इहां गर्दनिन एवो अर्थ समजा णो, ते गाथा सांजलीने राजा विचारवा लाग्यो के, पिताने ज्ञान उपन्यु देखाय . जे माटे में क्रूर पणे आर्युअवटुं जोयु. ते एमणे जाणी लीधुं तो पण ए खरा ज्ञानी त्यारें मनाय के, ज्यारें महारी बहेननी खबर क हे एम राजा चिंतवे ! एटलामां तो वली.मुनियें बीजी गाथा कही. तेमां अणुन्निका शब्द ते कुमरीनुं नाम , ते जणायुं. तथा अगड शब्दें नूमिगृह जाण्यु. ते सांजली राजायें विचागुं के, ए ज्ञाने जाणीने जे विचा रुं बु, तेनोज जबाप दे . अहो ! ज्ञान ते महोटी वात ले माटे हवे जे शत्रुयें महारी बहेन बानी राखी , तेनुं नामं कहे तो रुडं थाय. एटले गुरुयें त्रीजी कुंजार वाली गाथा कही. ते गाथामां दीहपिठ एटले दीर्घ पृष्ठ नामें प्रधान तेथी तुऊने जय . एवं समजायु. ते सांजली राजायें जाण्यु जे महारा पिता अतिशय ज्ञानवंत बे. महारा मनना संदेह सर्वे जारो ने, अने ते संदेह टाले पण .
एम विचारीने राजा धारमा पेठो. यांखे आंसु रेडतो मुझने धिर धि ग हो ? ? जे माटे एकतो पिता बीजो संयमी अने त्रीजो ज्ञानवंत तेने ढुं मारवा याव्यो j? एम पोतानी निंदा करतो पगे लागीने वली कहे तो हवो के, हे पिताजी ! पुत्र कुपुत्र थाय, पण पिता कुपिता न थाय. जो उध पायें तो पण जे सर्पले ते फेर मूके नही. ते सर्प सरखो हुँ थयो. अने. तमेतो रागद्वेषरहित बो॥ यतः ॥ शत्री मित्रे तृणे स्त्रैणे, स्व र्णेऽश्मनि मणे मृदि ॥ मोदे नवे निदा नास्ति, निर्विशेष मनः सताम् ॥ १ ॥ तमे तो ज्ञानवंत बो, अनुक्रमें मोद पामशो. पण ढुं तमारो पुत्र थश्ने धिक्कार था मने के, ढुं उष्ट थयो !! अथवा दीपयकी.पण धूम होय जे. एम राजायें कहे थके पण मुनि बोल्या नही. जे कारण माटे परमार्थ अजाणताने मौनपणुं करवं तेज रूडं ले. राजा पण महात्माने खमावतो,यात्मनिंदा करतो, शेष रात्रि त्यां काढीने प्रनाते स्वस्थानके ग यो. प्रातःकाले दीर्घटष्ठ प्रधाननुं सर्वत्र घर खोलतां त्यां नूंदरामाथी राजा