Jain Katha Ratna Kosh Part 01

SR No.: 010246
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1867
Total Pages: 321
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 37 MB

Page 293

श्रीगौतमप्टना अर्थसहित. गाय, बलदं वेहेची पेट नराध करवा लाग्यो. लोको सर्व निंदा करवा लाग्या.. एकदा गायोने चारो नाखतां कोयें कडं के हे ब्रह्मदत्त ! या तृण जे तुं तहारे हाथे कपाडे ले ते सबै तृणने मातंगी पगें करी चाप्यां जे. तेथी तु ने आनडडेट नथी लागती? एवीं अनेक वेकडी लोको करे, तेथीकोधे जरा इने ते गाम बोडी जतो रह्यो. जतां जतां मार्गमां नूलो पज्यो.तिहां मुबोने देखी आक्रोशंकरी हणवा लाग्यो, 'तेवारें हुंचे कोप करी ब्रह्मदत्तने पेटें बरी मारी तेथी त्यां मरण पामीने मुंबोने घेर पुत्रपणे जर उपन्यो. ते पण काणो खोडो, कुरूपडो, कालो, उर्जागी थयो. राजालोको, दासपणुं करे. मम एसने शूली प्रमुख चडाववानो वध करवानो धंधो करे. तिहांथी मरण परमी पांचमी नरकें नारकी थयो. तिहाथी मरीने मत्स्य थयो. तिहाथी वली नरकें गयो. एम अनेक नवज्रमण करी जेवारें मनुष्यमां उपजे. तेवारें हीनकु लमां कंपजे अने दासंपणुं करे. एकदा अज्ञानतपना बलें करी ज्योतिषी देवो मां कपन्यो. तिहाथी च्यवीने पद्मखेड नगरें कुंददत्ता गणिकाने तिहां पुत्र पणे रुपन्यो. तेनुं नाम मयण पाडयुं. तिहां बहोतेर कला शीख्यो, परोप कारी, दद, दयालु, लजालु, गंजीर, सरल, प्रियवादी, सत्यवादी थयो. जेहवा तेमां उत्तम गुणो, तेवा गर्वनुं ममत्व नथी. जेवारें लोको तेने गणिकानो पुत्र कही बोलावे, तेवारें दुःखीयो थको चिंतवे जे में कोई पूर्व नवें पाप कीधांबे, तेथी विधातायें मने गणिकाने घेर जन्म दीधो! जेथी ढुं आटला गुणने धरतो बतो पुण जातिहीन थयो . अथवा अमृतमय चंमा डे पण कलंकित ले तथा रत्नाकर जे समुझ ते रत्नोथी नरेलो ते बतां तेमनुं पाणी खालं जे, तेम जिहां गुण तिहां दोप पण होय !
एकदा ते नगरें केवली नगवान् पधाया. तेमने वांदवा माटें मयण गयो. वांदीने पूब्युं के हे नगवन् !माहारामां केटलाएक उत्तम गुलो बतां दुं कया कर्मनाउदयथी हीनजातिमांऊपन्यो ? नगवाने पाबला नवनुं स्वरूप कही संजलाव्यु अने तें जातिकुलनो मद कीधो.तथा परनिंदा कीधी.तेना पापें करी गणिकाने घेर ऊपनो बो, तेवारें मयणें कडं के हे नगवन् ! जो महारामां योग्यता होय, तो दीदा आपो. केवलझानीय तेने योग्य जाणीदीदा दी धी, साधुसमाचारी शीखवी, पनी पुष्कर तप करी अनशन लें। देवता थ यो. अनुक्रमें कर्मक्ष्य करी मोदसुख पाम्यो॥ इति ब्रह्मदत्त ब्राह्मण कथा.