________________
.... . दशवैकालिके वितीयाध्ययनम् । :
१०३ पविसा रियाणि । ताहे तीए अंगपञ्चंग दिई । सो रहणेमी तीए असोववन्नो दिहो। अणाए इंगियागारकुसलाए य णार्ड असोहणो नावो एयरस । ततोऽसाविदमवोचत् । अहं चेत्यादि सूत्रम्।
. अहं च जोगरायस्स, तं च सि अंधगविहिणो ।
मा कुले गंधणा होमो, संजमंनिनचर ॥७॥ (अवचूरिः) उग्रसेनस्य सुता। त्वं च जवसि अन्धकवृष्णेः समुविजयस्य ।सुत शति गम्यते । अतो मा एकैकप्रधानकुले आवां गन्धनौ नूव । अतः संयम निनृतोऽव्यादिप्तश्चर ॥ ७ ॥
(अर्थ.) पढी राजिमतीयें रथनेमिने धर्मोपदेश कस्यो. तेथी तेणें प्रतिबोध पामीने चारित्र लीधुं. राजिमतीपण तेने प्रतिबोध आपीने चारित्रवती थई. पठी एक - वखते ते रथनेमि द्वारिका नगरीमां गोचरी फरीने गुरुनी पासे आवता मार्गमां वर्सादथी घणोज पीडा पाम्यो, त्यारे रस्तामां एक गुहा नजरें पडी, तेमांज वर्सादनी पीडा दूर थवा माटे पेठो. एटलामा राजिमती पण गुरुने वांदवा गई हती ते गुरुने वांदी पाडी आवती हती, तोरस्तामा घणो वर्साद अववा लाग्यो. त्यारेंते वरसाद बंध - थाय त्यांसुधी कोश्पण ढंकायेली नूमियें रहे जोश्ये, एम विचारिने जे गुफामां र. थनेमि पेगे हतो, तेज गुहामां कर्मयोगथी ते राजिमती आवी, अने वर्सादयी पललेला वस्त्रो अंग उपरथी उतारीने सुकाववा लागी. ते वखतें राजिमतीना अंगप्रत्यंग रथनेमीयें जोयां, तेथी ते रथनेमि कामातुर थयो, ते जोश्ने राजिमतीयें जाण्युं जे ए रथनेमीनो अशुल नाव बे, एम जाणीने राजिमती कहेवा लागी:-ते सूत्रकार कहे . अहंचेत्यादि. हे रथनेमि! (अहं च के०) हुँ, चकार पादपूरणार्थ के (नोगरायस्स के०) जोगराजस्य एटले उग्रसेन राजानी कन्या बुं. तथा (तं च के०) त्वं च एटले तुं पण (अंधगविहिणो के.) अंधकवृष्णेः एटले समुविजय राजानो पुत्र जे. एवा प्रशस्तकुलमां उपजेला आपणे बेहुजण विषसरखा विषयरूप वांत रस पान करीने (कुले के०) पोतपोताना पूर्वोक्त उत्तम कुलने विषे (गंधणा के) गंधनौ एटले गन्धन जातिना सर्प सरखा (मा होमो के) मा नूव एटले न यश्ये. माटे (निहु के०) नितृतः एटले मन स्थिर राखतो यको (संजमं के) संयम एटले सर्व फुःखने नाश करनार एवा चारित्रने (चर के.) आचरण कर, एटले अनतिचार पणे पालन कर ॥७॥ __ (दीपिका ) अहं च जोगरा उग्रसेनस्य तु । पुत्री इति शेषः । त्वं च असि
