________________
(३.१३७-१३८)
भिक्खुअपरिहानियधम्मवण्णना
अत्तनावाति सयमेव, तेन परेहि अनुस्साहितानं सरसेनेव अनागतानं पेसलानं भिक्खूनं आगमनं, आगतानञ्च फासुविहारं पच्चासिसन्तीति दस्सेति । इमिना नीहारेनाति इमाय पटिपत्तिया । अग्गहितधम्मग्गहणन्ति अग्गहितस्स परियत्तिधम्मस्स उग्गहणं । गहितसज्झायकरणन्ति उग्गहितस्स सुट्ठ अत्थचिन्तनं । चिन्तनत्थो हि सज्झायसहो ।
एन्तीति उपगच्छन्ति । निसीदन्ति आसनपञापनादिना ।
१३७. आरमितब्बढेन कम्मं आरामो। कम्मे रता, न गन्थधुरे, वासधुरे वाति कम्मरता, अनुयुत्ताति तप्परभावेन पुनप्पुनं पसुता । इति कातब्बकम्मन्ति तं तं भिक्खूनं कातब्बं उच्चावचकम्मं चीवरविचारणादि । तेनाह "सेय्यथिद"न्तिआदि । उपत्थम्भनन्ति दुपट्टतिपट्टादिकरणं । तहि पठमपटलादीनं उपत्थम्भनकारणत्ता तथा वुत्तं । यदि एवं कथं अयं कम्मरामता पटिक्खित्ताति आह "एकच्चो ही"तिआदि ।
करोन्तो येवाति यथावुत्ततिरच्छानकथं कथेन्तोयेव । अतिरच्छानकथाभावेपि तस्स तत्थ तप्परभावदस्सनत्थं अवधारणवचनं । परियन्तकारीति सपरियन्तं कत्वा वत्ता । “परियन्तवतिं वाचं भासिता''ति (दी० नि० १.९, १९४) हि वुत्तं । अप्पभस्सो वाति परिमितकथोयेव एकन्तेन कथेतब्बस्सेव कथनतो | समापत्तिसमापज्जनं अरियो तुण्हीभावो।
निहायतियेवाति निद्दोक्कमने अनादीनवदस्सी निद्दायतियेव । इरियापथपरिवत्तनादिना न नं विनोदेति ।
एवं संसट्ठो वाति वुत्तनयेन गणसङ्गणिकाय संसट्ठो एव विहरति ।
दुस्सीला पापिच्छा नामाति सयं निस्सीला असन्तगुणसम्भावनिच्छाय समन्नागतत्ता पापा लामका इच्छा एतेसन्ति पापिच्छा।
पापपुग्गलेहि मेत्तिकरणतो पापमित्ता। तेहि सदा सह पवत्तनेन पापसहाया। तत्थ निन्नतादिना तदधिमुत्तताय पापसम्पवङ्का ।
१३८. सद्धा एतेसं अत्थीति सद्धाति आह "सद्धासम्पन्ना'ति । आगमनीयपटिपदाय
113
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
