________________
(३.७.२०६-२०६)
७. लक्खणसुत्तं
१११
दिस्वा कुमारं सतपुञलक्खणं,
परिवारवा हेस्सति सत्तुमद्दनो ।।
तथा ही चक्कानि समन्तनेमिनि,
सचे न पब्बज्जमुपेति तादिसो । वत्तेति चक्कं पथविं पसासति,
तस्सानुयन्ताध भवन्ति खत्तिया ।।
"महायसं संपरिवारयन्ति नं,
सचे च पब्बज्जमुपेति तादिसो । नेक्खम्मछन्दाभिरतो विचक्खणो,
देवामनुस्सासुरसक्करक्खसा ।।
"गन्धब्बनागा विहगा चतुप्पदा, अनुत्तरं देवमनुस्सपूजितं । महायसं संपरिवारयन्ति नन्ति ।।
(३-५) आयतपण्हितादितिलक्षणं २०६. “यम्पि, भिक्खवे, तथागतो पुरिमं जातिं पुरिमं भवं पुरिमं निकेतं पुब्बे मनुस्सभूतो समानो पाणातिपातं पहाय पाणातिपाता पटिविरतो अहोसि निहितदण्डो निहितसत्थो लज्जी दयापन्नो, सब्बपाणभूतहितानुकम्पी विहासि । सो तस्स कम्मस्स कटत्ता उपचितत्ता उस्सन्नत्ता विपुलत्ता...पे०... सो ततो चुतो इत्थत्तं आगतो समानो इमानि तीणि महापुरिसलक्खणानि पटिलभति । आयतपण्हि च होति, दीघङ्गुलि च ब्रह्मजुगत्तो च।
“सो तेहि लक्खणेहि समन्नागतो सचे अगारं अज्झावसति, राजा होति चक्कवत्ती...पे०...। राजा समानो किं लभति? दीघायुको होति चिरट्ठितिको, दीघमायु पालेति, न सक्का होति अन्तरा जीविता वोरोपेतुं केनचि मनुस्सभूतेन पच्चत्थिकेन पच्चामित्तेन । राजा समानो इदं लभति...पे०...। बुद्धो समानो किं लभति ? दीघायुको
111
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
