________________
[ ૧૮ ]
(26) The main concern is the excellence of the goal which should be clear. The ways to reach it may differ. Those who fight on the issue of varying ways leading to the final aim, do not knure Thee in the real sense of the term Oh ! Revered Sire !
न साधनानामिह कश्चिदाग्रह। विशुद्धिमत् साधनमाददीत सत् । परम्परोपस्थितसाधनान्यपि त्यजेद् भवेयुः परिदूषितानि चेत् ॥२७॥
સાધનમાર્ગોમાં કેઈ આગ્રહ નથી. જે સાધન શુદ્ધ હેય તેને રીતસર શહણ કરીએ. પરંપરાથી ચાલ્યાં આવતાં સાધન પણ જે અશુદ્ધ હોય અથવા દેશ-કાળ દૂષિત બની ગયાં હોય તે તેમને ત્યાગ જ કરવો ઘટે. ૨૭
(27) There should not be any partivacity so far as the methods of accomplishing the aim aru concerned. Ang method if pure and congenial, may be accepted without objection. On the other hand one should abandon even the traditionally transmitted ways and means if they are improper or bave become gullied and unsuitable under the changed von litions of time and place.
सम्यक् समाधाय समन्वयेन सर्वत्र सम्पाद्य च मित्रवृत्तिम् । कल्याणसंसाधनमर्थ एकोऽनेकान्तनीति-प्रतिपादनस्य ॥२८॥
અનેકાન્ત-નીતિનું પ્રતિપાદન કરવાને મુખ્ય ઉદ્દેશ એક જ છે, અને તે એ કે ગ્ય સમન્વય વડે ચિત્તનું સમાધાન થાય અને સર્વત્ર મૈત્રી સધાય, અને એ રીતે જીવનનું ક૯યાણ-સાધન થાય. ૨૮
(28) The main object in propounding the doctrine of $1724 (Anekānta) is to ensure tranquillity of mind by propor reconci. liation of different view-points, and thus to secure universal brotherhood and to ensure welfare of life.
Aho 1 Shrutgyanam
