________________
यचतुर्थम् । ] भाषाटीकासमेतः।
२७३ तनौ स्त्रियां क्षिपण्युः स्यात्क्षिपण्युः सुरभौ नरि । परदाररताऽसाध्यरोगयोः क्षेत्रियः पुमान् ॥ १२० ॥ अन्यदेहे चिकित्साहे क्लीबं क्षेत्रतृणेपि च ।।
यचतुर्थम् ।। दीर्घद्वेषानुतापानुबन्धष्वनुशयः पुमान् ॥ १२१ ॥ अन्तशय्या तु मरणे भूमिशय्याश्मशानयोः । अपसव्यमवामे स्यात्प्रतिकूले तु वाच्यवत् ॥ १२२ ॥ गर्वेऽपि तुहिनेपि स्यादवश्यायः पुमानयम् । उपकार्या नृपावासेऽप्युपकारोचितेऽन्यवत् ॥ १२३ ॥ उपक्रयश्चिकित्सायामारम्भवधयोरपि । काद्रवेयः पुमान्नागे तथा सीसकरङ्गयोः ॥ १२४ ॥ चन्द्रोदयो विताने स्यास्त्रियामेवोषधीभिदि ।
जलाशयो जलाधारे जलदे तु जलाशयम् ॥ १२५ ॥ क्षिपण्यु-शरीर ( स्त्री० )क्षिपण्यु- अवश्याय-अभिमान, पाला या बर्फ _सुगंधि द्रव्य (त्रि.)
(पुं० ) क्षेत्रिय-परस्त्रीमें रत, असाध्य रोग, उपकार्या-राजभवन, ( स्त्री० ) ( पुं० ) ॥ १२० ॥ दूसराका उपकारके योग्य, (त्रि०)॥१२३॥ शरीर, चिकित्साके योग्य, क्षेत्रका | नृण, ( न०)
उपक्रय-चिकित्सा, आरंभ, वध _यचतुर्थ।
(मारना ) (पुं० ) अनुशय-बहुतदिनोंका चेर, पिछ- कादवेय-नाग ( सर्प ), शीशा, ताना, प्रकृति-प्रत्यय-आगम-आ- रांग, ( पुं० ) ॥ १२४ ॥ देशमें विनश्वर, (पुं० ) ॥१२१॥ अन्तशय्या-मरना, भूमिशय्या, इम- चन्द्रोदय-चंदोवा, (पुं० ) औषधी
शान ( मरघट ) ( स्त्री० ) भेद (स्त्री० ) अपसव्य-दहना-हाथ आदि, प्रति. जलाशय-तालाब आदि, (पुं० ) कूल, (त्रि०) ॥ १२२ ॥ । खस, (न०) ॥ १२५ ॥
१८
"Aho Shrutgyanam"
