________________
कालिकाचार्यकथा ।
नवणाई काउं जे, सके सो ता करेह छहीए । पज्जोसवणा तत्तो, सोऊणं भयक्या भणियं ॥८३!! अविचलइ मेरुचूला, सूरो वा उग्गमेह अवराए । नय पंचमीइ रयणी, पज्जोसवणा अइक्कमइ ॥४॥ जयो भणियमागमे
जहा णं भयवं महावीरे वासाणं सबीसइराए मासे विइवंते वासावास पज्जोसवेह, जहा प भयवं महागीरे तहाणे गणहरा वि, जहा णं गगहरा तहा गं गणह[र]सीसा वि, अहा गं गणहरसीसा तहा णं अम्ह गुरुणो बि, जहा से भम्ह गुरुणो तहा णं अमे वि [वासावास] पजोसवेमो, नो तं रयणि अइक्कमिजा ।।
तं सोउ भणइ निवो, ताव चउत्थीइ किज्जऊ भयवं!।
सूरी वि भणइ एवं पि, होउ नस्थित्य दोमु ति ॥५॥ जहा आरेणापि पज्जोसवेयवमित्यागमवचनात् ॥
तो पभणइ पुहइवई, संजायं सोहणं इहम्हाण । अंतेउरियाण जओ, तम्मि दिणं पन्वपारणयं ॥८६॥ होही साहूण पुणो, उत्तरपारणयमहमतवसा । एवं मणिऊण गिहे, गंतूर्णतरेउरं मणइ ॥८॥ पन्चोववासपारणदिणम्मि तुम्हाण तम्मि साहूणं । उत्सरपारणयदिणं, पज्जोसवणातवे(वो ?) होही ॥८॥ ता तुम्हे पडिलाभह, मुणिणो असणाइणा विसुद्धेण । तम्मि दिणे जयगुरुणा, बहेफलमेयं जओ भणियं ॥८९॥ पइसंत-गिलाणेसु य आगमगाही तह य कयलोए । उत्तरपारणगम्मि य, दिनं तु बहुप्फलं होइ ॥९॥ पज्जोसवणाए अहमं ति काऊण पडिवयदिणम्मि । साहणत्तरवारणमह तम्मि दिणम्मि तो लोगो ॥९॥ साहूण देइ दाणं, तपिभिई चेत्र तम्मि मरहटे । समणपूयालउ ति य, नामेण छणो पवित्थरिओ ॥१२॥ एवं पज्जोसवणा, कया चउत्थीइ कारणवसेण । सिरिकालयस्रीहिं संवेणऽणुमत्रिया तह य ॥९॥ एसा पज्जोसवणा, समणाण हिएसिणाण कब्जेण । पुचि पहीणदोसेहि, भासिया जिणवरिंदेहि ॥९॥ जो एवं पडिवज्जइ, आणं सो धरइ तिहुयणगुरूण । जिणाणजाणजोगेण, तरइ मवसायरं जीवो ॥९५।। समणो वा समणी वा, सहो वा सढिय ल समभावा । कुवंतो खामणयं, खयंकरो होइ पाचाणं ॥९॥
"Aho Shrutgyanam"
