________________
११० मन्त्रियशःपालविरचितं
[चतुथोंसर्वे--( सहर्ष ) (१) साहु अम्ब ! साहु । विन्नवीयदु ।
मारिः-(२) देव ! अम्हे जूयं जंगलको मज्जसेखलो लाजकुले पभूतं व्वं पुंलिंति । ता को आदेसो ? । राजा-पातकोपात्तेन वित्तेनापि न मे प्रयोजनम् ।
(दाण्डपाशिकः सर्वाणि पुरस्कृत्य निर्गतः ।) राजा-(स्वगतं) निर्याते दुष्टचक्रे भवतु जगदिदं सौख्यपीयूषमग्नं
कामस्तस्याः कृपायाः फलतु विषमताभाजि पूर्ण पणेऽस्मिन् । किञ्च श्रीमान् विवेकः कलयतु नितमां संपदं प्राक्तनी स्वां राज्यश्रीरस्तु हृष्टा व्रजतु विफलतां मोहराजप्रयासः ॥५१॥
(नेपथ्ये ) निर्वासयति नरेन्द्रो नगराद्व्यसनानि सपरिवाराणि ।
दोषमयान्यपि भूपैः पुरस्कृतान्येव यान्यन्यैः॥५२॥ राजा-(सहर्षे ) एतावता कृतार्थोऽस्मि ।
(नेपथ्ये) वैतालिकःनयनशफरवीथीबन्धनायेव सायं
समयवधकक्लप्तं त्रोटयन् ध्वान्तज्वालम् । भुवनसरसि रम्यं रक्षकत्वं धानो
वहति वियति राजा पश्य लक्ष्मीमपूर्वाम् ॥५३॥ राजा-कथं प्राप्तः प्रदोषसमयः ? । तदुत्तिष्ठामः ।
( इति निष्कान्ताः सर्वे ।)
चतुर्थोऽङ्कः ।
(१) साधु अम्ब ! साधु । विज्ञप्यताम् । (२) देव ! वयं द्यूतं जाङ्गलको मद्यशेखरो राजकुले प्रभूतं द्रव्यं पूरयामः । तत्क आदेशः । १ Cइलो. २ ० पुलॅति. ३ C देशो.
"Aho Shrutgyanam"
