________________
20
ਮਹਾਨਿਰਗਰੰਥੀਯਾ ਅਧਿਐਨ
ਇਕ ਵਾਰ ਮਗਧ ਦਾ ਰਾਜਾ ਣਿਕ ਵੈਬਸਾਰ ਰਾਜਹਿ ਨਗਰੀ | ਵਿਖੇ ਮੰਡੀ ਕੁਖਸ਼ੀ ਨਾਮਕ ਬਾਗ ਵਿਚ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ। ਉਥੇ | ਉਸ ਨੇ ਇਕ ਖੂਬਸੂਰਤ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਕਰਦੇ ਵੇਖਿਆ। ਣਿਕ ਨੂੰ | ਉਸ ਦੀ ਇਸ ਹਾਲਤ ਤੇ ਬਹੁਤ ਤਰਸ ਆਇਆ। ਉਹ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ
ਕਿ ਇਹ ਆਦਮੀ ਸ਼ਾਇਦ ਗਰੀਬੀ ਕਾਰਨ ਸਾਧੂ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਰਾਜਾ ਣਿਕ ਨੇ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, “ਹੇ ਮੁਨੀ ਤੂੰ ਇਹ ਸਭ | ਕੁਝ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਸੁੱਖ ਨਾਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਗੁਜ਼ਾਰ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸਾਥ (ਸਹਾਰਾ) ਬਣਾਂਗਾ।
ਮੁਨੀ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਹੱਸਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦੀ | ਨਾ ਸਮਝੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਹੇ ਰਾਜਨ ! ਤੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਹੀ ਅਨਾਥ (ਬੇ-ਸਹਾਰਾ) ਹੈਂ, ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਾਥ ਕਿਵੇਂ ਬਣੇਗਾ ?
| ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਮੁਨੀ ਦੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ। ਉਹ | ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ
ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਸਹਾਰੇ ਹੇਠ ਜਿਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ
ਕਿਵੇਂ ਅਨਾਥ ਹਾਂ। ਉਸ ਨੇ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਇਸ ਬੁਝਾਰਤ ਦਾ ਅਰਥ ਦੱਸਣ | ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਅਧਿਐਨ ਵਿਚ ਮੁਨੀ ਤੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਆਪਸੀ ਵਾਰਤਾ ਦਾ
187
