________________
| ਚੌਵਾਂ ਅਧਿਐਨ ਦੇਵਲੋਕ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੂਬਸੂਰਤ, ਪੁਰਾਣੀ, ਸਿੱਧ ਅਤੇ ਧਨ ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਈਸ਼ੂਕਾਰ ਨਾਉਂ ਦੀ ਨਗਰੀ ਸੀ। ਉਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ
ਵਿਚ ਇਕੋ ਦੇਵਵਿਮਾਨ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਜੀਵ, ਦੇਵਤੇ ਦੀ ਉਮਰ | ਪੂਰੀ ਕਰਕੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ।
| ਪਿਛਲੇ ਜਨਮਾਂ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਦੇਵ ਲੋਕ ਦੇ ਜੀਵ ਉੱਤਮ ਕੁੱਲ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ। ਫਿਰ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਨਿਰਲੇਪ ਹੋ ਕੇ ਜੈਨ ਧਰਮ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਹਿਣ ਕੀਤੀ।2। | ਉਹ ਛੇ ਜੀਵ ਇਹ ਸਨ - (1) ਵਿਸ਼ਾਲ ਕੀਰਤੀ (ਸ਼) ਵਾਲਾ ਈਸ਼ੂਕਾਰ ਰਾਜਾ (2) ਕਮਲਾਵਤੀ ਮਹਾਰਾਣੀ (3) ਪੁਰੋਹਿਤ (4) ਉਸ ਦੀ . ਪਤਨੀ ਯਸ਼ਾ (5-6) ਪੋਰੋਹਿਤ ਦੇ ਦੋ ਲੜਕੇ!
ਜਨਮ ਬੁਢਾਪਾ, ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਕੁਮਾਰਾਂ (ਪੁਰੋਹਿਤ ਦੇ ਲੜਕਿਆਂ ਦਾ ਮਨ ਮੁਨੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮੁਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ
ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ। ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਸੰਸਾਰ ਚੱਕਰ ਤੋਂ । | ਮੁਕਤੀ ਪਾਉਣ ਲਈ ਉਹ ਕਾਮ ਭੋਗਾਂ ਤੋਂ ਅਲੈਹਿਦਾ ਹੋ ਗਏ4 !
ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੇ ਯੋਗ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਉਸ ਪੁਰੋਹਿਤ ਦੇ ਦੋਹੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਤੀ ਸਿਮਰਨ ਗਿਆਨ (ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦਾ ਗਿਆ) ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮਾਂ ਵਿਚ ਪਾਲੇ ਸੰਜਮ, ਤਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। 51 | ਉਹ ਦੇਵਤਿਆਂ ਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਕਾਮਭੋਗਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਕੇ ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤੇ ਧਰਮ ਵਿਚ ਸ਼ਰਧਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਤਰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ , ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਖਣ ਲੱਗੇ। 61
124
