________________
ਹੇ ਰਾਜਨ ! ਜੋ ਇਸ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਪੁੰਨ ਕਰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜੀ ਮੌਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਵੀ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।21
ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਲੋਕ ਵਿਚ ਮਿਰਗ ਨੂੰ ਸ਼ੇਰ ਪਕੜ ਕੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਾਂ ਅੰਤ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮੌਤ ਪਕੜ ਕੇ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਾਂ, ਪਿਉ, ਭਾਈ ਆਦਿ ਕੋਈ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀਂ ਦਿਵਾ ਸਕਦੇ।22 1
ਉਸ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਜਾਤ ਬਰਾਦਰੀ ਵਾਲੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਵੰਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਨਾ ਹੀ ਦੋਸਤ, ਪੁੱਤਰ ਤੇ ਭਰਾ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਵੀ ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।23।
ਇਹ ਆਤਮਾ ਦੋ ਪੈਰ ਵਾਲੀਆਂ ਵਸਤਾਂ, ਨੌਕਰ ਚਾਕਰ, ਚਾਰ ਪੈਰ ਵਾਲੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਗਊਆਂ, ਮੱਝਾਂ, ਘੋੜੇ ਆਦਿ, ਖੇਤ, ਘਰ, ਧਨ, ਅਨਾਜ ਅਤੇ ਕੱਪੜੇ ਆਦਿ ਸਭ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਵਰਗ ਜਾਂ ਨਰਕ ਵਿਚ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।24।
ਜੀਵ ਰਹਿਤ ਉਸ ਇਕੱਲੇ, ਤੁੱਛ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚਿਤਾ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਜਲਾ ਕੇ ਇਸਤਰੀ, ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਜਾਤ ਬਰਾਦਰੀ ਵਾਲੇ, ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਸਹਾਰਾ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।25।
ਹੇ ਰਾਜਨ ! ਜੀਵਨ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਮੌਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਮਰ ਬੀਤ ਰਹੀ ਹੈ। ਬੁਢਾਪਾ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਰੰਗ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹੇ ਪੰਚਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜ ! ਸੁਣੋ ਤੁਸੀਂ ਮਹਾਨ ਆਰੰਭ (ਪਾਪ ਕਰਮ) ਦਾ ਕਾਰਨ ਨਾ ਬਣੋ।26।
ਹੇ ਸਾਧੂ ! ਜੋ ਆਪ ਆਖਦੇ ਹੋ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ। ਪਰ ਹੇ ਆਰਿਆ
118
