________________
ਭਦਰਾ ਨੇ ਮੁੜ ਆਖਿਆ।25।
ਤੁਸੀ ਜੋ ਮੁਨੀ ਦਾ ਆਪਮਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਪਮਾਨ ਪਹਾੜ ਨੂੰ ਨੌਹਾਂ ਨਾਲ ਥੌਦਣ ਦੇ ਬਰਾਬਰ, ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ ਚਬਾਉਣ ਬਰਾਬਰ ਅਤੇ ਅੱਗ ਨੂੰ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਬੁਝਾਉਣ ਦੀ ਮੂਰਖਤਾ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ।26।
ਇਹ ਮਹਾਰਿਸ਼ੀ ਆਸ਼ੀਵਿਸ ਲੱਬਧੀ (ਸ਼ਕਤੀ) ਸਿੱਧਿਆਂ ਵਾਲੇ, ਘੋਰ ਤੁੱਪ ਵਾਲੇ, ਕਠੋਰ ਵਰਤਾਂ ਵਾਲੇ ਤੇ ਘੋਰ ਪਰਾਕਰਮਾਂ (ਸ਼ਕਤੀ) ਵਾਲੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਪਤੰਗਿਆਂ ਦੀ ਫੌਜ ਅੱਗ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਝਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭਿੱਖਿਆ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੁਸੀਂ ਭਿਕਸ਼ੂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਸੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਨਾਸ਼ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਪਤੰਗਾ ਅੱਗ ਵਿਚ ਗਿਰ ਕੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।"27 |
:
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਜੀਵਨ ਤੇ ਧੰਨ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮਿਲ ਕੇ ਮੱਥਾ ਝੁਕਾ ਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲਵੋ ਭਾਵ ਖਿਮਾ ਮੰਗੋ ਕਿਉਂ ਕਿ ਗੁੱਸੇ ਹੋਏ ਮਹਾਰਿਸ਼ੀ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਸੁਆਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।28।
ਯਕਸ਼ ਦੇ ਸਰਾਪ ਤੇ ਅਸਰ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੁਮਾਰਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਪਿੱਠ ਦੀ ਵੱਲ ਝੁਕ ਗਿਆ। ਬਾਹਾਂ ਫੈਲ ਗਈਆਂ। ਅੱਖਾਂ ਰੁਕ ਗਈਆਂ ਤੇ ਮੂੰਹ ਉਪਰ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜੀਭ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਈਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਉਲਟੀਆਂ (ਕੈਆਂ) ਕਰਦਿਆਂ ਤੇ ਸੁੱਕੀ ਲਕੜੀ ਦੇ ਪਿੰਜਰ ਵਾਂਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਉਹ ਬ੍ਰਾਹਮਣ (ਗੁਰੂ) ਅਫਸੋਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਇਸਤਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ੀ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਆਖਣ ਲੱਗਾ। ਹੇ ਭਾਗਵਾਨ ! ਅਸੀਂ ਆਪ ਦੀ ਹੁਕਮ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਤੇ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। 105
