________________
ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ, ਰਾਣੀ ਨੇ ਸਾਧਵੀਆਂ ਨੂੰ ਗੱਲ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ। ਵੱਡੀ ਸਾਧਵੀ ਨੇ ਗੱਲ ਗੁਪਤ ਰੱਖੀ। ਰਾਣੀ ਨੇ ਬਾਹਰ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਇਕ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਰਤਨ ਕੰਬਲ ਵਿਚ ਲਪੇਟ ਕੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਘਾਟ ਵਿਚ ਛੱਡ ਆਈ। ਰਾਣੀ ਸਾਧਵੀ ਨੇ ਆ ਕੇ ਵੱਡੀ ਸਾਧਵੀ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੋਇਆ ਪੁੱਤਰ ਜੰਮਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਉੱਧਰ ਰਾਣੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੀ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ “ਅਵੀਕੀਰਨਕ' ਰੱਖਿਆ। ਸਾਧਵੀ ਨੇ ਉਸ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਮਾਲਿਕ ਦੀ ਇਸਤਰੀ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕੀਤੀ। ਬਾਲਕ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ, ਸਾਧਵੀ ਦਾ ਪਿਆਰ ਉਸ ਨਾਲ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਭਿਕਸ਼ਾ ਵਿਚ ਲਿਆਏ ਲੱਡੂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਮਤਾ' ਵੱਜੋਂ ਦੇ ਦਿੰਦੀ। | ਇਕ ਵਾਰ ਉਹ ਲੜਕਾ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕਰ (ਟੈਕਸ) ਦਿਓ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਰਾਜਾ ਹਾਂ।
| ਇਕ ਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਸੁੱਕੀ ਖਾਜ ਉੱਠੀ। ਉਹ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਮੈਨੂੰ ਖੁਜਲੀ ਖਾਜ) ਕਰ ਦੇਵੋ। ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਕਰਕੰਡੂ ਆਖਣ ਲੱਗੇ। | ਇਕ ਵਾਰ ਉਹ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਵਿਚ ਪਹਿਰਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਥੇ ਇਕ ਬਾਂਸਾਂ ਦਾ ਜੰਗਲ ਸੀ। ਦੋ ਸਾਧੂ ਉਸ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਦੀ ਗੁਜ਼ਰੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਦੰਡ ਵਿੱਦਿਆ ਦਾ ਮਾਹਿਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੂਜੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਜੇ ਇਹ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਵਾਲਾ ਦੰਡ ਡੰਡਾ) ਕੋਈ ਹਿਣ ਕਰ ਲੇਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਜ਼ਰੂਰ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣਦਾ ਹੈ।''
ਕਰਕੰਡੂ ਤੇ ਇਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਲੜਕੇ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣੀ। ਦੋਹਾਂ
487
