________________
ਗਾਥਾ 32-33
(1) ਸਮਾਇਕ - ਸਮ ਭਾਵ ਰੱਖਣਾ, ਰਾਰਾ ਦਵੇਸ਼ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋਣ, ਪਾਪਕਾਰੀ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਤਿਆਗ ਹੀ ਸਮਾਇਕ ਚਰਿੱਤਰ ਹੈ।
(2 ਛੇਦੋ ਪ੍ਰਸਥਾਪਨੀਆਂ - ਇਹ ਅਤਿਚਾਰ (ਦੋਸ਼ ਸਹਿਤ) ਤੇ ਨਿਅਤਿਚਾਰ ਦੇਸ਼ ਰਹਿਤ) ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੈ। ਖਾਸ ਦੋਸ਼ ਦੇ ਲੱਗਣ ਤੇ ਦੀਖਿਆ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਅਤਿਚਾਰ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਤੇ ਹੀ ਸਮਾਇਕ ਚਾਰਿੱਤਰ (ਸਾਧੂਪੁਣਾ) ਛੱਡਣਾ ਨਿਅਤਿਕਾਰ ਤੇ ਦੋਸ਼ ਹੈ।
(3) ਪਰਿਹਾਰ ਵਿਸ਼ੁੱਧੀ : ਇਹ ਇਕ ਖਾਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਾਧਨਾ ਹੈ। ਜੋ ਨੌ ਸਾਧੂ ਮਿਲ ਕੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਚਾਰ ਸਾਧੂ ਗਰਮੀ ਵਿਚ ਵਰਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਤੇਲਾ (ਤਿੰਨ ਵਰਤ) ਤੱਕ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਸਰਦੀ ਵਿਚ ਦੋ ਵਰਤਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਚਾਰ ਵਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਰਸਾਤ ਵਿਚ ਤਿੰਨ ਵਰਤਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੰਜ ਵਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਰਤ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ . ਆਯਵਿਲ (ਰੁੱਖਾ ਸੁੱਖਾ ਭੋਜਨ ਕੀਤਾ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਚਾਰ ਸਾਧੂ ਸੇ ਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਸਾਧੂ ਇਸ ਤਪੱਸਿਆ ਦੀ ਹਿਦਾਇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਤਪਸਵੀ ਸਾਧੂ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤਪ। ਤੀਸਰੇ ਮਹੀਨੇ ਵਾਚਨਾਅਚਾਰਿਆ (ਹਦਾਇਤਕਰਤਾ) ਤਪ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਵਾਚਨਾਅਚਾਰਿਆ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
(4-5) - ਸੂਖਮਸੰਪਰਾਏ ਸਥਾਅਖਿਆਤ - ਸਮਾਇਕ ਤੇ ਛੇਦ ਪ੍ਰਸਥਾਪਨੀਆਂ ਨਾਲ ਜਦ ਧ, ਮਾਨ ਮਾਇਆ (ਛੱਡ ਕਪਟ) ਖਤਮ ਹੋ , ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਠੰਡੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਸਿਰਫ ਲੋਭ ਹੀ ਸੂਖਮ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਦ ਦਸਵੇਂ ਗੁਣਸਥਾਨ ਵਿਚ ਸੂਮਖ ਸੰਪਰਾਏ
291
