________________
ਉਸ ਦੇ ਅਰਥ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਚਾਰਿਆ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ ਰੋਹਿਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਚੋਲੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੈ ।
| ਆਸੇਵਨ ਅਚਾਰਿਆ ਦੇ ਦੇ ਭੇਦ (1) ਮੁਲ ਗੁਣ ਆਸਨੂੰ ਅਚਾਰਿਆ (2) ਉੱਤਰ ਗੁਣ ਆਸੇਵਨ ਅਚਾਰਿਆ ਹਨ ।
ਬ, ਗੰਢ ਜਾਂ ਗਠੇ ਤੋਂ ਸਾਧੂ ਤੋਂ ਹਰ ਸਮੇਂ ਬਚਾਉ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ। ਜੇ ਗ ਥ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਨਿਰਧ ਅਖਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ।
ਨਿਰਯੁਕਤੀਕਾਰ ਸ੍ਰੀ ਭਰਵਾਹੂ ਸਵਾਮੀ ਜੀ ਅਨੁਸਾਰ ਨੂੰ ਥ ਦਾ ਅਰਥ ਅਸਲ ਵਿਚ ਪਰਿਹਿ ਹੈ । ਪਰਿਹਿ ਗੁੱ ਥ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੈ । (1) ਬਾਹਰਲਾ (2) ਅੰਦਰਲਾ । ਬਾਹਰਲਾ ਪਰਹਿ 10 ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੈ :
(1) ਖੇਤ (2) ਮਕਾਨ (3) ਧੰਨ ਸੰਪੱਤੀ (4) ਦੋਸਤ, ਮਿੱਤਰ ਤੇ ਖਾਨੇਦਾਨ (5) ਸੰਵਾਰੀ (6) ਮੰਜਾ (7) ਬੈਠਣ ਦਾ ਆਸਨ (8) ਦਾਸ, ਦਾਸੀ (9) ਸੋਨਾ-ਚਾਂਦੀ ਆਦਿ ਕੀਮਤੀ ਧਾਤਾਂ (10) ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਭੋਗ ਤੇ ਉਪਭੋਗ ਸਮੱਗਰੀ (ਭੋਗ ਵਸਤੂ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ ਜੋ ਵਸਤੂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪ੍ਰਯੋਗ ਵਿਚ ਆਵੇ, ਉਪਭੋਗ ਤੋਂ ਭਾਵੇਂ ਬਾਰਬਾਰ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਵਸਤੂ ਤੋਂ ਹੈ । ਅੰਦਰਲਾ ਪਰਿਹਿ (ਗ੍ਰੰਥ) 14 ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੈ :
(1) ਕਰੋਧ (2) ਮਾਨ (3) ਮਾਇਆ (ਧੋਖਾ) (4) ਲੋਭ (5) ਰਾਗ (ਮੋਹ) (6) ਦਵੇਸ਼ (7) ਮਿਥਿਆਤਵੇ (ਗਲਤ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ) (8) ਕਾਮਾਚਾਰ (ਕਾਮ ਭੋਗ ਸੇਵਨ) (9) ਰਤਿ (ਅਸੰਜਮ ਪ੍ਰਤੀ ਰੂਚੀ) (10) ਅਰਤਿ (ਸੰਜਮ ਪ੍ਰਤੀ ਅਰੂਚੀ) (1) ਬੇਕਾਰ ਹਾਸਾ ਮਜਾਕ (12) ਸੋਗ (ਦੁੱਖ) (13) ਭੈਅ (14) ਜੁਗੂਪਸਾ (ਘਿਰਣਾ)
ਸਾਧਕ ਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਥਾਂ ਤੋਂ ਬਚਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ।
(12)
