________________
ਇਨਾਸੂੜਸ਼
ਅਨੁਪਰੇਕਸ਼ਾ ਅਤੇ (5) ਸਤੁਤੀ ਆਦਿ ਧਰਮ ਕਥਾ ਕਰਨਾ ਪੰਜ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਵਾਧਿਆਏ ਤਪ ਹੈ।
(476)ਆਦਰ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਜੋ ਕਰਮ ਰੂਪੀ ਮੈਲ ਧੋਣ ਦੇ ਲਈ ਭਗਤੀ ਨਾਲ ਜੰਨ ਸ਼ਾਸਤਰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਸ਼ਾਸਤਰ ਗਿਆਨ ਦਾ ਲਾਭ ਆਪਣੇ ਪਰਾਏ ਲਈ ਸੁੱਖਕਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(477) ਸਵਾਧਿਆਇ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦਾ ਜਾਣਕਾਰ) ਸਾਧੂ, ਪੰਜ ਇੰਦਰੀਆਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ, ਗੁਪਤੀਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਵਿਨੈ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਇਕੱਲਾ ਘੁੰਮਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(478)ਗਿਆਨ ਰਾਹੀਂ ਧਿਆਨ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਨਿਰਜਰਾ (ਝੜਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਿਰਜਰਾ ਦਾ ਫਲ ਮੋਕਸ਼ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਗਿਆਨ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਹੈ।
| (479)ਬਾਹਰਲੇ ਅਤੇ ਅੰਦਰਲੇ 12 ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਤਪ ਵਿਚ ਸ ਵਾਧਿਆਇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਨਾ ਕੋਈ ਤਪ ਹੈ ਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਅੱਗੋਂ ਨੂੰ ਹੋਵੇਗਾ।
(480)ਭਿਕਸ਼ੂ ਦਾ ਸੋਣਾ, ਆਸਣ ਹਿਣ ਕਰਨਾ ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਸਮੇਂ ਬੇਅਰਥ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨਾ ਛੇਵਾਂ ਕਾਯੋਤਸਰ ਤਪ ਹੈ।
(481) ਕਾਯੋਤਸਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਇਹ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੇ
95
