________________
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਛੀਟੇ ਪਏ ਹੋਣ, ਹੱਥ ਗਿੱਲੇ ਹੋਣ, ਸਚਿਤ (ਮਿਟੀ) ਰਜ (ਮਿਟੀ) ਹੋਵੇ, ਚਿੱਕੜ, ਖਾਰ ਹੋਵੇ, ਹਰਿਤਾਲ, ਹਿੰਗੁਲਾ ਮਨਮਿਲਾ, ਸੁਰਮਾ, ਨਮਕ, ਗੇਰੂ, ਪਿਲੀ ਮਿੱਟੀ, ਫਟਕੜੀ, ਚਾਵਲਾਂ ਦਾ ਆਟਾ, ਬਿਨਾਂ ਛਾਨਿਆ ਆਟਾ, ਤੁੜੀ, ਕਲੀਗਰ ਆਦਿ ਫਲ, ਸਾਗ ਨਾਲ ਚਮੜੇ ਹੱਥ ਜਾਂ ਨਾ ਚਿਮੜੇ ਹੱਥ ਚਮਚ ਆਦਿ (ਸਾਧੂ ਦੇ ਲਈ) ਸਬਜ਼ੀ ਆਦਿ ਰੱਖ ਕੇ ਭੋਜਨ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਨਾ ਲਵੇ । ਇਹ ਪਸਚਾਤ ਕਰਮ ਨਾਮਕ ਦੋਸ ਦਾ ਕਾਰਣ ਹੈ। ॥੩੩-੩੫॥
ਜੋ ਭੋਜਨ ਪਾਣੀ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹੀ ਭੋਜਨ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਹੱਥ ਚਮਚ ਜਾਂ ਹੋਰ ਬਰਤਨ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਦਵੇ ਤਾਂ ਹਿਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੂਰਵ ਕਰਮ ਤੇ ਪਸ਼ਚਾਤ ਕਰਮ ਨਾਂ ਲਗੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਭੋਜਨ ਪਾਣੀ ਹਿਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ॥੩੬॥
ਜੇ ਇਕ ਹੀ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਦੋ ਵਿਅਕਤੀ ਭੋਗਨ ਵਾਲੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਜੇ ਕੋਈ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਲਈ ਬੁਲਾਵਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਨਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੁਸਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜ਼ਰੂਰ ਜਾਣੇ। ਜੇ ਇਕ ਪਦਾਰਥ ਦੇ ਭੋਗਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਦੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਤਾਂ ਮੁਨੀ ਉਸ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਜਾਣੇ ਤਾਂ ਹਿਣ ਕਰ ਲਵੇ। ॥੩੭-੩੮॥ | ਗਰਭਵਤੀ ਇਸਤਰੀ ਦੇ ਲਈ ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਭੋਜਨ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਭੋਜਨ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲਵੇ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਥਾਂ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੇ ਭੋਜਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਭੋਜਨ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ॥੩੯॥
ਪੂਰਨ ਗਰਭਵਤੀ (ਨੋ ਮਹੀਨੇ ਵਾਲੀ) ਇਸਤਰੀ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਲਈ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਜਾਂ ਖੜੀ ਹੋਈ ਬੈਠ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਾਧੁ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਲੈਣਾ ਯੋਗ ਨਹੀਂ । ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਇਸਤਰੀ ਬੈਠੇ-ਬੈਠੇ ਜਾਂ ਖੜੇ-ਖੜੇ ਭੋਜਨ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਉਸ ਇਸਤਰੀ ਤੋਂ ਭੋਜਨ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ।