________________
ਮੁਨੀ ਕਿਵੇ ਜਾਵੇ: ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਸਾਧੂ ਉੱਚਾ, ਨੀਵਾਂ ਵੇਖਣਾ, ਚਿਕਨੇ ਪਦਾਰਥ ਪਾਕੇ ਖੁਸ਼ ਨਾਂ ਹੋਣਾ, ਨਾਂ ਮਿਲਨ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਨਾਲ ਪਾਗਲ ਨਾਂ ਹੋਣਾ, ਖੁਦ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖ ਕੇ ਚਲੇ। ॥੧੩॥
ਧਨ ਸੰਪਤੀ ਪੱਖੋਂ ਉਚ, ਨੀਚ ਤੇ ਮੱਧ ਕੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਗੋਚਰੀ (ਭੋਜਨ) ਲਈ ਛੇਤੀ-ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਚੱਲਨਾ, ਭਾਸ਼ਾ (ਗਲਵਾਤ) ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਨਾਂ ਚਲਨਾ, ਹਸਦੇ ਹੋਏ ਨਾਂ ਚਲਨਾ (੧੪) ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਚਲਨ ਲਗੇ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ॥੧੪॥
ਭੋਜਨ ਲਈ ਗਿਆ ਸਾਧੂ ਹਿਸਥ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਆਲਾ, ਤਾਕੀ, ਦਰਵਾਜ਼ਾ, ਚੋਰ ਦਾ ਬਨਾਇਆ ਛੇਦ ਜਾਂ ਗਲੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਹਿੱਸੇ, ਪਾਣੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰਾਂ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਥਾਂ ਤੇ ਨਜਰ ਲਗਾ ਕੇ ਨਾ ਵੇਖੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਭ ਥਾਵਾਂ ਸ਼ੰਕਾ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹਨ। ॥੧੫॥
ਭੋਜਨ ਲਈ ਗਿਆ ਮੁਨੀ, ਰਾਜਾ, ਗਾਥਾਪਤੀ, ਪਿੰਡ ਰੱਖਿਅਕ ਆਦਿ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀ ਗੁਪਤ ਜਗਾ ਵਲ ਨਾ ਵੇਖੇ, ਨਾਂ ਜਾਣੇ, ਝਗੜੇ ਦਾ ਕਾਰਣ ਹਰ ਸਥਾਨ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰ ਦੇਵੇ। ॥੬॥
ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਮਨਾਂ ਕੀਤੇ ਕੁਲ, ਮਾਲਕ ਮਕਾਨ ਰਾਹੀਂ ਮਨਾਂ ਕੀਤੇ ਕੁਲਾਂ ਵਿਚ, ਨਾਂ ਸਤਿਕਾਰ ਦੇਣ ਯੋਗ ਵਾਲੇ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਸਾਧੂ ਭੋਜਨ ਲਈ ਨਾਂ ਜਾਵੇ। ॥੧੭॥
ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਤੋਂ ਮੰਗੇ ਬਿਨਾ, ਵਿਧਿ ਤੇ ਉਲਟ, ਕਪੱੜੇ ਨਾਲ ਢਕੇ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ, ਲਕੜੀ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ, ਲੋਹੇ ਦੀ ਜਾਲੀ ਜਾਂ ਪਰਦੇ ਨਾਲ ਢਕੇ ਹੋਏ ਬੰਦ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਨੂੰ ਨਾਂ ਖੋਲੇ, ਨਾਂ ਧੱਕਾ ਦੇਕੇ ਖੋਲੇ। ॥੧੮॥
ਭੋਜਨ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਟੱਟੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਸ਼ੰਕਾ ਦੂਰ ਕਰ ਲਵੇ। ਫੇਰ ਵੀ ਕਿਸ ਸ਼ਰੀਰਕ ਕਾਰਣ ਕਰਕੇ ਫੇਰ ਸ਼ੰਕਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਟੱਟੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਰੋਕੇ ਨਹੀਂ।
