________________
ਦਸਵਾਂ ਸਭਿਕਸ਼ੂ ਨਾਮਕ ਅਧਿਐਨ
ਤੀਰਥੰਕਰ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ, ਹਿਸਥ ਜੀਵਨ ਛੱਡ ਕੇ ਨਿਰਗ੍ਰੰਥ ਪ੍ਰਵਚਨ ਪ੍ਰਤਿ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਚਿਤ ਨੂੰ ਸਮਾਧੀ ਵਾਲਾ ਬਨਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਚਿਤ ਸਮਾਧੀ ਵਾਲਾ ਹੋਣ ਤੇ ਮੁਨੀ, ਸਾਰੇ ਗਲਤ ਕੰਮ ਦੇ ਬੀਜ਼ ਰੂਪ ਇਸਤਰੀ ਦੇ ਵਸ ਨਾਂ ਪਵੇ ਭਾਵ ਕਾਮ ਭੋਗਾਂ ਦੀ ਅਧੀਨਤਾ ਸਵਿਕਾਰ ਨਾਂ ਕਰੇ, ਛਡੇ ਭੋਗਾਂ ਨੂੰ ਭੋਗਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਂ ਕਰੇ। ਉਹ ਹੀ ਸਹੀ ਭਿਕਸ਼ੂ ਹੈ। ॥੧॥
ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕਾਇਆ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਨਾਂ ਖੁਦ ਕਰੇ, ਨਾਂ ਕਰਾਵੇ, ਸਚਿਤ ਪਾਣੀ ਨਾਂ ਆਪ ਪੀਵੇ ਨਾਂ ਪਿਲਾਵੇ, ਤਿੱਖੇ ਹਥਿਆਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛੇ ਜੀਵ ਨਿਕਾਏ ਘਾਤਕ ਅੱਗ ਨਾ ਆਪ ਜਲਾਏ, ਨਾਂ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਜਲਾਵੇ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕਾਇਆ ਦੀ ਵਿਰਾਧਨਾ ਨਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੀ ਭਿਕਸ਼ੂ ਹੈ। ॥੨॥
ਜੋ ਪੱਖੇ ਆਦਿ ਨਾਲ ਆਪ ਹਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਹਰੀ ਬਨਸਪਤੂ ਕਾਇਆ ਦਾ ਨਾਂ ਆਪ ਛੇਦਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਦੂਸਰੇ ਤੋਂ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਬੀਜ ਆਦਿ ਦਾ ਸੁਪਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਸਚਿਤ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਉਹ ਹੀ ਸੱਚਾ ਭਿਖਸ਼ੂ ਹੈ। ॥੩॥
ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਘਾਹ ਅਤੇ ਕਾਠ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਤਰਸ ਤੇ ਸਥਾਵਰ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਯੁੱਧ ਦਾ ਕਾਰਣ ਸਾਧੂ ਲਈ ਬਨੇ ਉਦੇਸ਼ਿਕ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਜੋ ਸਾਧੂ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਭੋਜਨ ਨਾਂ ਆਪ ਪਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਨਾਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਕਾਉਣ ਲਈ ਆਖਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਸੱਚਾ ਭਿਖਸ਼ੂ ਹੈ। ॥੪॥
ਗਿਆਤਾ ਪੁਤਰ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਸਵਾਮੀ ਦੇ ਬਚਨਾ ਤੇ ਰੁਚੀ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਜੋ ਮੁਨੀ ਛੇ ਜੀਵ ਨਿਕਾਏ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
