________________
ਸੂਤਰ - ੬ ਤਪ ਸਮਾਧੀ: | ਤਪ ਸਮਾਧੀ ਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ:(੧) ਸਾਧੂ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿੱਚ ਲੱਬਧੀ (ਚਮਤਕਾਰ) ਲਈ ਤੱਪ ਨਾਂ ਕਰੇ। (੨) ਸਾਧੂ ਪਰਲੋਕ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤਾ ਬਨਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਤੱਪ ਨਾ ਕਰੇ। (੩) ਸਾਧੂ (ਪ੍ਰਸੰਸਾ) ਕੀਰਤੀ, ਵਰਨ, ਸ਼ਬਦ, ਸਲੋਕ ਲਈ ਤੱਪ ਨਾ ਕਰੇ। (੪) ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਬਿਨਾਂ ਇਕੱਲੀ ਨਿਰਜਰਾਂ (ਕਰਮਾ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰੀਆ ਨਾਲ) ਲਈ ਤੱਪ ਕਰੇ।
ਜੋ ਸਾਧੂ ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਤੱਪ ਕਰਮਾ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਲੱਗਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲੋਕ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਇਕ ਕਰਮ ਨਿਰਜਰਾ ਲਈ ਤਪ ਦਾ ਆਚਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤਪ ਧਰਮ ਦੇ ਰਾਹੀ ਪਿਛਲੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰਮ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਜਿਹਾ ਸਾਧੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਪ ਸਮਾਧੀ ਵਾਲਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਨਵੇਂ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਬੰਧਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ॥੪॥ ਸੂਤਰ - 2
ਆਚਾਰ ਸਮਾਧੀ:
ਮੂਲ (ਅਹਿੰਸਾ ਆਦਿ ਪੰਜ ਮਹਾਵਰਤ) ਉਤੱਰ ਗੁਣ ਰੂਪ ਸਮਾਧੀ ਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਹੈ ਉਹ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਹੈ (੧) ਇਸ ਲੋਕ ਦੇ ਸੁਖ ਲਈ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਨਾ ਕਰਨਾ (੨) ਪਰਲੋਕ ਦੇ ਸੁਖ ਲਈ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਨਾਂ ਕਰਨਾ (੩) ਕੀਰਤੀ ਵਰਨ, ਸ਼ਬਦ ਤੇ ਸਲੋਕ ਲਈ ਆਚਾਰ ਦਾ ਪਾਲਨ ਨਾ ਕਰਨਾ (੪) ਇਕੱਲੇ ਜਿਨੇਦਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਰਾਹੀ ਆਖੇ ਪਾਪ
