________________
--
१५४
दशा तस्कन्धमूत्रे सम्मति केवलज्ञानं वर्णयति-'जया से' इत्यादि । मूलम्-जया से णाणावरणं, सव्व होइ खगं गयं ।
तओ लोगमलोगं च, जिणो जाणइ' केवली ॥८॥ छीया यदा तस्य ज्ञानावरणं, "सर्वे भवति क्षयं गतम् ।
ततों 'लोकमलोक च, जिनों जानाति केवली ॥८॥ टीका-'जया से'-इत्यादि । यदा-यस्मिन् काले तस्य मुनेः सर्व सम्पूर्ण ज्ञानावरणं-ज्ञीनस्य सामान्यविशेषात्मकपदार्थग्रहणरूपबोधस्य मति-भुतावधिमनःपर्यवकेवललक्षणस्य आवरणं नेत्रस्य पट इव भावत आच्छादकम् क्षयं क्षीणतां गतंभाप्तं भवति-जायते ततः - तदा जिनः सर्वज्ञः घातिकर्मचतुष्टय-विजेतृत्वात् , केवली केवलज्ञानसम्पन्नः सन् लोकम् चतुर्दशरज्ज्वात्मकम्, अ
लोकम् - तद्भिनमनन्ताकाशरूपं जानाति-अवबुध्यते ॥८॥ "अर्थात् अढाई द्वीप में रहे हुए संज्ञी पञ्चेन्द्रिय जीवों के मनोगत भावों को जानता है । सू० ७॥
(८) अव' केवलज्ञान का वर्णन करते हैं-'जया से इत्यादि ।
जिस समय में मुनिका समस्त ज्ञानवरण क्षय होता है तय वे घातिकर्म-चतुष्टय का विजय करने वाले केवलज्ञानसम्पन्न केवली होकर चौदहरज्जुप्रमाण लोक को और अनन्तआकाशरूपं अलोक को जानते हैं । ज्ञानावरण - ज्ञान अर्थात् सामान्यविशेषात्मक पदार्थ का ग्रहणरूप बोध-मति, श्रुत, अवधि, मन पर्यव, केवललक्षण, उसका आवरण जो नेत्र के पट्टकी तरह भाव से आच्छादन करने वाला है ॥८॥ અર્થાત્ દ્રવ્ય ભાવ સોગથી રહિત છે તે આત્મા પર્યને જાણે છે, અર્થાત અઢી દ્વિીપમાં રહેલા સંસી પંચેન્દ્રિય જીના મનગમ ભાવેને જાણે છે. (૭)
(८) वे पणशाननु प न ४२ छ-'जया से प्रत्याहि.
रे समये मुनिना समस्त ज्ञानावर 'क्षय थाय छे त्यारे ते घातियतुછયના વિજય કરવાવાળા કેવળજ્ઞાનસમ્પન્ન કેવલી થઈને ચૌદરજજુપ્રમાણ લેકને અને અનન્તાકાશરૂપ અલકને જાણે છે
___ ज्ञानावरण-ज्ञान अर्थात सामान्य विशेषात्म: पदार्थ ना अडएJ३५ माघमति શ્રત, અવધિ, મન પર્યવ, કેવલ-લક્ષણ, તેમનું આવરણ-જેમ નેત્રની પાટી તેવી રીતે ભાવથી અછાદાન કરવાવાળુ છે (૮)
