________________
प्रियदर्शिनी टीका अ १९ मृगापुनचरितवर्णनम् - -
७ इत्र मर्मस्थाने यष्टिमुष्टयायाचाते. पातित'। अय भाष'-परमाधार्मिका देवा 'अय मा पळायताम्' इति पिया युगकीलायुक्ने प्रतप्ते लौहमये दुर्वहे रथे मामायोज्य तोर योक्न त दुर्वह लोहरय कर्पयितु प्ररयन । पुनश्च मर्मस्थाने यष्टिमुष्टयाद्यापतिर्मा गयमिवपातितवन्त :ति ॥५६॥
किं च-- मूलम् --हयासणे जलतम्मि, चियाँसु महिसो विव ।
दंडो पक्को ये अवसो, पावकम्मेहि पाविओ ॥५७॥ छाया--हुतागने वसति, चितासु महिप इव ।
दग्यः परत्रश्च जवश, पापकर्मभि प्रवृत्त ॥५७|| नायको ग्वेचा। तथा जय इतने पर भी में नहीं चला तो उन्होंने यष्टि एव मुष्टि से मुझे खून पीरा और (रोज्झो वा पाडिओ-रोज्झ इव पातित) मार २ कर रोझ जानवर की तरह मुझे जमीन पर पटक दिया।
भावार्थ-नरको में प्राप्त होर सर्वथा पराधीन बने हुए मुझको परमा धार्मिक देवोंने लोह के गुरुत्तर रथ को ग्वेंचने के लिये उस मे पहिले तो जोत दिया पर जर वह रथ मुझ से नहीं ग्विचा ना तो उन लोगोंने मुझे उसको रनेचने के निमित्त चाबुक से खूब पीटा और मेरी नाथको भरसक ताना। इतने पर भी जब मैं नहीं चल मझा तो उन्होंने यप्टिमुष्टि आदि द्वारा मुझे मर्मस्थानों म वृष मारा और मारपीट कर फिर मुझे उन लोगोंने रोझकी तरह जमीन पर पटक दिया ॥१६॥ ખૂબ ફટકાર્યો હતે અને મારી નાથને ખૂબ એ ચેલ હતી એમ છતા પણ જ્યારે હુ એ રથને ખેચી ન શકતે તે તેઓએ ગડદાપાટથી મને ખૂબ માર્યો હતો વળી
म रोज्झोवा पाडिओ-रोज्झइव पातित भारी भारीन | OM२नी भार જમીન પર ફેકી દીધા હતા
ભાવાર્થ-નકોને પ્રાપ્ત કરીને એ પૂર્ણપણે પરાધીન બનેલા એવા મને પમાં ધામિક દેવે એ લે ઢાના ખૂબ ભારે રથને બે ચવાને માટે પહેલા તે મને એમાં જોતરી દીધેલ પર તુ જ્યારે રથ મારાથી ન બે ચાય ત્યારે તે લોકોએ મને તે રથ ખે ચવા માટે તે ચાબુકથી ખૂબ ફટકાર્યો હતો અને મારી નાથને ખબ એ ચી હતી એમ છતા પણ જયારે હું ન ચ લી શક્યા ત્યારે ગડદાપ ટુથી તે લેકે એ મને મારા મર્મ સ્થાનમાં ખૂબ માર માર્યો અને મારીપીટીને પછી તે લેકેએ રેઝની માફક જમીન ઉપર ફેકી દીધો છે ૫૬ છે
