________________
प्रियदर्शिनी टीका अ ८ नगगतिराजकथा
३७८
सह राज जयनगृहे समागता । राजा नथैव मत । तदा मनिका माह'स्वामिनि ! अवशिष्टा कथा कथयित्वा पुनरन्या कामपि क्वी स्थन । तत सो मतस्यापता छायाऽऽमीत्, नपरि । अथान्या क्या कथ'यामि सारवानतया श्रृणु, 'आसीत् कम्मिश्रिद् ग्रामे कोपुष्पालक' । तस्य चैत्रो महाकाय स्पेश्वरन वनस्याभ्यन्तरे गत । स प्रचुरफलपुष्पसमन्त्रित । त दृष्ट्वा तत्वत्रमपणे या स मुहुर्मुहुग्रामसार -
T
भी ऐसा ही किया। जन तृतीय रात्रि में मदनिका सहिन कन+मजरी और बाद में राजा महल मे आ पहुचे । उस समय भी राजा अपने पलंग पर उसी कप निद्रा में सो गये, तर मदनिकाने राजा के सोते ही कनकजरी को कथा करने के लिये प्रेरित किया सबसे पहिले कनकमजरीने कल की कथा में उठाई गई मदनिका के सदेह की निवृत्ति इम मैगसी- कल जो शत शाग्वा सपन्न अशोकवृक्ष को प्रयाविहीन चनलाया गया था सो उसका तात्पर्य इस प्रकारका जानना चाहिये कि उन वृक्ष के नीचे ही छायायी उसके ऊपर नही । अन मैं तीसरी कथा कुहनी मो सावधान होकर सुन
सी ग्राम में कोड र उष्टपालक - ( स्वारी) रहता था। एक उसका उदचरते वनमें पहुच गया । वहा उसकी दृष्टिमें प्रचुर फल पुष्प से गमवित एक बल का वृक्ष दिखलाई पड़ा। उसके देखते ही ऊटकी इच्छा उसको ग्वानेकी हो गई । वह वहा पहुँचा और उसके पत्रादिकों को ग्वाने के लिये उसने बार २ अपनी गर्दक ऊँची की આ-ગે! ત્ર જ્ઞ વિમાત્રના ભયે પ્રથમ નકમારી અને મ િડા રજાન વ ગૃહમાં પહાચ્યા ત્યારપછી ચેડીવારે રાજા પણ પહેાચી ગયા, પરંતુ વતા અને તેન્ડ ભેદને ણવાની અભિલાષાથી રાજાએ આગલા દિગની જેમ નિદ્રાનુ ખોટુ બહાનુ કરી પલગમાં લે માળ્યુ. નાજાને સુઈ ગયેલા, ફ્લુને મદનિકાએ ભત વેલા સદેહના ખુવાને આ પ્રમાણે ચે કાલે જે અગેાક વૃક્ષની છાયા વગરની ૨ે! ડાળીı ખત્તા * વેલ હતી તે તેનુ તાત્પર્ય આ પ્રક૨ે જાણવુ કે વૃક્ષની નીચેજ ૭ યા હતી ન ઉપર નહીં હવે હું ત્રાજી કયા કહુ છુ તેને સ વધાનોથી નાભી
T
કંઇ એક ગામમા એક રખારી રહેતા હતા તેનુ એક લટ ચતા ચરતા વનમા પહોચી ગયુ ત્યા તેની ષ્ટિમાં કૂફૂલથી લચીપચી રહેલ એક બાવળનુ ઝાડ ? મ ટુ એને જોતા જ ઉટની ઈચ્છા તેને ખાવાની વર્ગ તે ત્યા પહેાયુ અને તેના ફ્ક્રુતે ખાવા માટે તેગે વવા ચૈતની ગરદન C ચર્ચા કરી પરંતુ તે તેને
•
