________________
प्रियदर्शिनी टीका भ० ५ गा० १ अराविपये महनमदृष्टान्त लया फलही(कास)मुत्पाटयन्तं त कृषीवलं विलोक्य, महान् बलिष्टोऽयमिति चिन्तयन् स तदीयाऽऽहारदर्शनार्थ यानत् तिष्ठति तावत् तस्य कृषीवलस्य भार्या तत्मातराशाय कूरसभृत वृद्घट गृहीत्वा तत्र समायाता । स कपीवलः कुम्मस्थ सरल कर ग्रासलील्या भुक्तमान तदनु स क्याऽपि गत्वा पुरीपोत्सर्ग कृतवान् । अट्टनमल्लम्तत्र गत्वा तत्पुरीप आगपुरीपवत् स्वल्प शुष्क दृष्ट्वा तज्जाठराग्नि प्रगल विज्ञाय चिन्तयति-'अय मम वैरिनिर्यातनसमयः स्यात् ' इति विचिन्त्य सायकाले तृण जैसे समझकर फलही-कपास के पौधों को उखाडता जाता था। अनमल्ट ने किसान को देखते ही "यह महान् नलिष्ठ है" ऐसा विचार कर उसके आहार का निरीक्षण करने के लिये वहा कुछ देर ठहरना उचित समझा । इतने में उसकी पत्नी उसके कलेवा के लिये भात से भरी हुई एक बड़ी भारी हडिया लेकर वहा आ पहुँची । कृपक ने उस समस्त भात को एक कवल के जैसा समझकर देग्वते २ खालिया । याद में वह शौच करने के लिये गया तो अहनमल्ल ने जरां वह शौच करने के लिए गया था उस स्थान को भी देखा । वहां छागयकरे की पुरीप -मिंगनी के समान पुरीप - विष्टा पड़ी हुई उसे दिखलाई दी। उसने स्वल्प एव शुष्क उस विष्टा से यह निश्चय किया कि इसकी जठराग्नि विशेप रीति से उद्दीप्त है। अट्टनमल्ल ने इन यातों के निरीक्षण से यह मन में पका विचार कर लिया कि यह मेरे वैर को भजाने में समर्थ हो सकता है। इस तरह निश्चय करके अट्टनमल्ल सायઘાસની માફક વચ્ચે આવતા કપાસના છોડવાઓને ઉખાડીને ફેંકી દેતે હતે અટ્ટનમલે એ કિસાનને જોઈ “આ ચેસ મહાન બળવળે છે તેને આહાર તે જેલ ૨” એમ વિચાર કરી તેના ખેરાકનું નિરીક્ષણ કરવા માટે ત્યા ડે વખત રાહ જોઈને બેઠે એટલામાં તે ખેડૂતની પત્ની તેને ખાવા માટે ભાત ભરેલી એક મોટી હાડી લઈને ત્યાં આવી પહોચી કિસાન એ સઘળા ભાતને એક ઝપાટે ખાઈ ગયે જમ્યા પછી તે કુદરતી હાજતે-જાજરૂ ગયે અટ્ટનમ પાછળ પાછળ ગયો અને ખેડૂત જે સ્થળે શૌચ માટે ગયા હતા તે સ્થળે જઈને જોયુ તે ત્યાં બકરા તેમજ તેવાજ બીજા જાનવરની માફક લીડીઓ જેવી સુકી વિષ્ટા પડેલી તેણે જોઈ આ ઉપરથી તેને એ ખ્યાલ આવ્યો કે આ પુરુષની જઠરાગ્નિ ખૂબ તેજ છે આ સઘળી બિનાઓનું નિરીક્ષણ કર્યા બાદ અનમલ્લે મનમાં નિશ્ચય કર્યો કે, આ માણસ મારા પ્રતિસ્પર્ધિડરીફને હરાવવામા
