________________
१५०
औपपातिकमरे
__ मूलम्-तेणं कालेणं तेण समएणं समणस्स भगवओ टीका-'तेण कालेण' इत्यादि,
तस्मिन् काले तस्मिन् समये श्रमगस्य भगवतो महावीरस्य 'अतेवासी' से युक्त थे। इनका वैभवविलास राजाओं के वैभवविलास तुन्य था। इन्होंने अपने जीवन मे यह विचार किया था कि ये सासारिक निपयमोग किंपाकफल के समान नाहर से ही मनोहर लगते हैं, परिणाम में ये जीवको महान दुखदायी है। जलविन्दु के समान ये क्षणविनश्वर हैं । कुशाग्रभागमें स्थित ओसकी बूद के तुल्य देखते २ नष्ट हो जाते है। अत इनका परित्याग ही सर्वश्रेयस्कर है । ऐसा समझ कर ही इन्होंने समस्त धनधा यादिक परिग्रहका परित्याग किया और प्रमु के पास दीक्षित हो गये। इनमे कितनेक मुनिजनोंकी दीक्षापयाय १५ दिन, एकमास आदि की थी, कितनेक मुनिजनों की १ वर्ष २ वर्ष आदि का थी, एव कितनेक मुनिजनों की अनेक वर्ष की थी ॥ सू २३ ॥
' तेण कालेण' इत्यादि
(तेण कालेण तेण समएण ) उस काल में और उस समयमें (समणस्स भगवओ महावीरस्स) श्रमण भगवान् महावीर के (वहवे ) अनेक (अतेवासी) शिष्य અનેક પ્રકાગ્ના ધન આદિક તેમજ ભેગે પગની સામગ્રીવાળા હતા તેમના વૈભવ વિલાસ રાજાઓના વૈભવવિલાસ જેવા હતા તેઓએ પોતાના જીવનમાં એમ વિચાર કર્યો હતે કે આ સાસારિક વિષયભગ કિ પાકફલની પેઠે બહારથી જ મનહર લાગે છે, પરિણામમાં તે આ જીવને દુ ખદાયી છે પાણીના ટીપાની પેઠે તે ક્ષણમાં નાશ પામે તેવા છે કુશના અગ્રભાગમાં રહેલા એસના ટીપાની પેઠે જોતજોતામાજ નાશ પામી જાય છે આથી તેમને પરિત્યાગ જ સર્વશ્રેયસ્કર છે એમ સમજીને તેઓએ તમામ ધન ધાન્ય
આદિક પરિગ્રહને પરિત્યાગ કર્યો, અને પ્રભુની પાને દીક્ષિત થઈ ગયા તેમાં કેટલાએક મુનિજનેની દીક્ષા પર્યાય ૧૫ દિવસ, એક માસ વગેરે મુદતની હતી, અને કેટલાએ૮ મુનીજનોની દીક્ષા પર્યાય ૧ વર્ષ ૨ વર્ષ આદિની હતી, તેમજ કેટલાક મુનિજનેની અનેક વર્ષની હતી (જૂ ૨૩) ,
" तेण कालेग" त्या
(सेण कालेण तेण समएण) ते समा सनत समयमा ( समणस्स भगवओ महावीरस्स) श्रमाय लगवान् महावीरन (वह) मने (अतेवासी)
