________________
. ." : निरयावलिका मृत्रे आभग्णमाल्यालङ्कारमवमुञ्चति, यथा देवानन्दा पुष्पचूलानामन्तिके यावद् गुप्तब्रह्मचारिणी । ततः खलु सा भूता आर्या अन्यदा कदाचित् शरीरवाकुशिका जाता चापि अभवत् । अभीक्ष्णमभीक्ष्णं हम्ती धावति, पादौ धावति, पचं शीय धावति, मुग्वं धावति, स्तनान्तराणि कक्षान्तराणि धावति, गुह्यान्तराणि धावति, यत्र यत्रापि च खलु स्थानं वा शय्यां वा नैपेधिकीं (म्बाध्यायभूमि) चेतयते (करोति) तत्र तत्रापि च खलु पूर्वमेत्र पानीयेन अभ्युक्षति । ततः पश्चात् स्थानं वा शय्यां वा नैपेधिकी बा चेतयते । तनः खलु नाः पुप्पचूला आर्या भूतामा-मेवमवादिषुः-वयं खलु देवानुप्रिये ! श्रमण्या निग्रन्थ्यः, ईर्यासमिता यावद् गुप्तब्रह्मचारिण्यः, नो आभूषण आदिको अपने शरीरसे उतारती है। बादमें वह देवान्दाके समान पुष्पचूला आकि समीप प्रवजित हो यावत् गुप्त ब्रह्मचारिणी होती है। उसके बाद वह मृता आर्या किसी समय शरीर वाकुशिका हो गयी, जिससे वह अपने हाथोंको, पैरोंको, गिरको, मुहको तथा स्तनके अन्तर भागोंको, एवं काग्बके अन्तरको और गुह्य के अन्तरको बार बार धोने लगी। जहा कहीं भी मोनेके लिये, बैठने के लिये, स्वाध्याय करनेके लिये उपयुक्त स्थान निश्चित करती थी उसे पहलेस ही पानीसे छिडकती थी, बाद वहा थैठती थी, सोती थी, स्वाध्याय करती थी। अनन्तर उस भूता आर्या के इस प्रकारके व्यवहारको देखकर पुष्पचूला आर्याने उससे इस प्रकार कहा है देवानुप्रिये ! हमलोग ईर्यासमिति आदि समितियोंसे युक्त यावत गुप्तबह्मचारिणी श्रमणी निर्ग्रन्थी हैं। हमें शरोर याकुशिका होना ઉપરથી ઉતારે છે પછી તે દેવાનન્દાની પેઠે પુષ્પગૃલા આર્યાની પાસે પ્રત્રજિત થઈ ગુપ્તબ્રહ્મચારિણી બને છે ત્યાર પછી તે ભૂતા આ કાઈ એક વખતે શરીર ભાશિકા થઈ ગઈ જેથી તે પિતાના હાથ, પગ, માથુ, મેં તથા સ્તનના અંદરના ભાગને અને કાખના અદરના ભાગો તથા ગુહ્યની અંદરના ભાગે વારંવાર ધવા લાગી ત્યાં ત્યા પણ સુવા માટે, બેસવા માટે સ્વાધ્યાય કરવા માટે ઉપયુકત સ્થાનને નિશ્ચય કરતા હતી તે પહેલા જ ત્યાં પાણી છાટતી હતી, પછી ત્યા બેસતી હતી, સૂતી હતી, વાધ્યાય કરતી હતી પછી તે ભૂત આર્યાને આ પ્રકારનો વ્યવહાર જઈને પુપલા આય તેને આ પ્રકારે કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય! આપણે ઇસમિતિ આદિ સમિતિએથી યુકત અને ગુપ્ત બ્રહ્મચારિણી શ્રમણ નિગ્રંથી છીએ આપણને શરીરે બાકુશિક
