________________
२२२
Sriver =
निरावलिका
'
नाथमुपेतः एवं वक्ष्यमाणम् अत्रादीत हे भदन्त । ते तव यात्रा वर्त्तते ?, ते यापनीयं वर्त्ततेः किम् ? इति तथा ' सरिसत्रया मासा कुलत्था एए मक्खेया वा अभक्खेया' इति, तथा 'एगे भवं, दुवे भवं ' इत्यादि च सोमिलो गौतम स्वामीने पूछा- हे भगवन् ! ग्रह शुक्र महाग्रह अपने पूर्व जन्म में कोन थे ?
4
हे गौतम! उस काल उस समय में वाराणसी नामकी नगरी थी । उस नगरी में मोमिल नामका ब्राह्मण रहता था । वह ब्राह्मण आढय यावत् अपरिभ्रत था । वह ऋगवेद आदि वेद तथा उनके अङ्ग उपाङ्गमें परिनिष्ठित था । उम नगरी में भगवान् पार्श्वनाथ तीर्थङ्कर पधारे । परिषद् धर्मकथा सुननेके लिये भगवान के पास गयी ।
भगवान के आनेका वृत्तान्त सुनकर उभ वाराणसी नगरीमें रहनेवाले सोमिल ब्राह्मणके हृदयमें इस प्रकार आध्यात्मिक विचार उत्पन्न हुआ कि मुमुक्षु जनोंके आश्रयणीय अर्हत् पार्श्वनाथ तोर्थङ्कर तीर्थङ्करों की मर्यादाको पालन करते हुए यावत् आम्रशाल बनमें पधारे हैं।
इस लिये जाऊँ और भगवान पार्श्वनाथ के समीप उपस्थित होऊँ । और उनसे अनेकार्थक शब्दोंका अर्थ तथा हेतु=कारण अथवा अनुमानके पञ्चावयव वाक्योंको पूछूं। ऐसा विचार कर शिष्यों को साधलिये बिना अकेला ही भगवानके पास आया और इस प्रकार
गौतमे मृछ्यु ·
હે ભગવન્1 આ શુક્રમટ્ઠાગ્રહ તેના પૂર્વજન્મમા કાણુ હતા ?
હે ગૌતમ તે કાલે તે સમયે એક વારાણસી નામની નગરી હતી તે નગરીમા સેમિલ નામે બ્રાહ્મણ રહેતે હતે તે માહ્મણ આવ્ય યાવત અપરિભૂત હતા. તે ઋગ્વેદ વગેરે વેદ તથા તેના અગ અને ઉપગમા [નિષ્ઠિત હતા તે નગરીમાં ભગવાન પાત્ર નાથ તીર્થંકર પધાર્યા પરિષદ્ધ ધમકથા સાંભળવા માટે ભગવાન પાસે ગઇ
ભગવાનના આવવાના સમાચાર સાભળી તે વારાણસી નગરીમા રહેવાવાળા સેમિલ માહ્મણુના હૃદયમાં આ પ્રકારના આધ્યાત્મિક વિચાર ઉત્પન્ન થયે કે મુમુક્ષુજનના આશ્રયણીય અર્હત્ પાČનાથ તીર્થંકર તી કરાની મર્યાદાનું પાલન કરતા અહીં આમ્રશાલ વનમા પધાર્યા છે
S
આ માટે હું જઇને ભગવાન પરનાથની પાસે ઉપસ્થિત થાઉં અને તેમને અનેક અર્થવાળા શબ્દેના અર્થ તથા હેતુ= કારણુ અથવા અનુમાનના પચાયય વાકય પૃષ્ઠ આવેા વિચાર કરી શિષ્યેાને પેતાની સાથે લીધા વગર-એકલાજ-ભગવાનની પાસે આવ્યે અને આ પ્રકારે ભગવાનને પ્રશ્ન કર્યાં.~~~
