________________
-
निरयावलिकास्त्रे ततः खलु स चेटको राजा तस्य दूतस्यान्तिके एतमय श्रुत्वा निशम्य आशुरक्तः यावत् संहृत्य एवमवादीत्-नार्पयामि ग्वलु कणिकस्य राज्ञः सेचनकमष्टादशवक्रं हारं वैढल्यं च कुमारं नो पेपयामि, एप खलु युद्धसज्जस्तिठामि । तं दृतमसत्कारितमसम्मानितमपद्वारेण निष्कासयति ।।
ततः खलु स कूणिको राजा तम्य दूतस्यान्तिके एतमथै श्रुत्वा निशम्य आशुरक्तः कालादीन दशकुमारान शब्दयित्वा एवमत्रादीत्-एवं ग्वलु देवानुप्रियाः ! वैहल्यः कुमारो मम अमंविदितः ग्बल सेचनकं गन्धहस्तिनम्
वह चेटक राजा उस दूतके मुँहसे इस प्रकारका सन्देश सुनकर कोपसे आरक्त हो उठा और आखे नडेरकर इम प्रकार कहने लगा-रे दन ! में कूणिकको न तो सेचनक गंधहाथी और अठारह लडीवाला हार ही दे सकता हूँ, और न कुमार वैहल्ल्यको ही भेज सकता हूँ, तृ जा और कह दे जो कूणिकको करना हो सो करे, युद्ध के लिए मै तैयार है। एमा कहकर वह उम दुतको अपमानित ( काला मुंहकर गधेपर बैठा) कर नगरके पिछले बारसे निकाल देता है।
दूत चहासे चलकर वापम अपने राजा कुणिकके पास आया और उनको सारा वृत्तान्न सुनाया।
कूणिक, दूनके मुख मे गजा चेटकका संवाद सुन कोपारक्त हो काल आदि दस कुमारोंको धुलवाना है और उन्हें धुलवाकर इस प्रकार कहता है-हे देवानुप्रियो ! वैहल्ल्य कुमार मुझसे बिना कुछ
તે ચેટક રાજ તે દૂતના મેથી ના પ્રકારના સંદેશા સાંભળીને કેપથી લાલચોળ થઈ ગયે તથા આખે કાઢી આ પ્રકારે કહેવા લાગ્યો-રે દૂત! હું કુણિકને ન તે સેચનક ગધહાથી કે અઢ- અર પાળા હાર દઈ શકીશ કે ન તે કુમાર
હલક્ષ્યને પણ મોકલી શકીશ. માટે તુ છે અને કહી દે કણિકને જે કર્યું હોય તે કરે યુદ્ધ માટે હું તૈયાર છું એમ કહીને તે દૂતન અપમાનિત કરી (મેહુ કાળું કરી ગધડા પર બેસાડી) નગરના પાછલા અવાજથી અઢી મૂકે છે.
દૂત ત્યાથી ચાલીને પાછો પોતાના રાજા કુણકની પાસે આવે અને તેને સર્વ હકીક્ત સભળાવી.
કૃણિક દૂતના મેટથી રાજા ચેટકના સંવાદ સાંભળી કેપથી રકત થઈ કાલ આદિ દશ કુમારને બોલાવે છે તથા તમને બોલાવીને આ પ્રકારે કહે છે-હે દેવાનુપ્રિયે! વહય કુમાર મને કાંઈ પણ કહ્યા વગજ મેચનક ગધહાથી અને અઢાર
