Page Text
________________
सुबोधिनी टीका. १५४ भदेव पूर्व भी प्रदेशिराजचणं नम्
३२७
अस्माकम् अयोमारकं वम् इति कृत्वा अन्योऽन्यस्य एतमर्थं प्रतिशृण्वन्ति, " अयोभारं वघ्नन्ति, यथाऽनुपूर्व प्रस्थिताः । ततः खलु ते पुरुषाः अग्रामिकाः यावत् अटव्याः किञ्चिदेशन अनुप्राप्ताः सन्तः एकं महान्तं त्रष्वाकरं पश्यन्ति, त्रपुणा सर्वतः समन्तात् आकीर्ण तदेव यावत् शव्दयित्वा एवमवादिषुः - पप खलु देवानुप्रियाः ! त्रष्वाकरः इष्टः यावत् मनओमः, अल्पेनैव त्रपुणा सुवहु अयो लभ्यते, तन श्रेयः जाव णामे] हे देवानुप्रियो ! यह लोहे की खान इष्ट है, यावर मनोज्ञहै ( तं सेयं खलु देवाणुपिया । अहं अयभारगं वंधित्तए त्ति कट्टुअन्नमन्नस्स एयम पडि - सुर्णेति ) अतः उचित है कि हम लोग इस लोहे के भार यहां से ले लेवें इस प्रकार विचार करके उन्होंने आपके इस विचार को निश्रय का रूप दे दिया (अयभारं ति) और लोहे को वहां से ले लिया ( अहाणुपुच्चिए संपत्थिया) और लेकर वहां से क्रमशः चल दिया (तए णं से पुरिसा अगामियाए जाव अडवी कंचिदेस अणुपत्ता समागा एगं महं तउआगर पासंति) इसके बाद वे चलते २ जब और अधिक आगे निकल गये तब उन्होंने उस अग्रामिक आदि विशेषणवाल अटवी में एक बहुत बडी त्रपु - रांगा की खान को देखा (तए सव्व समता आणी तं चैव जाव सद्दावेत्ता एवं वयासी) संतुष्ट यावत् हृदय वाले हुए बाद में उन्होंने आपस में एक दूसरे को बुलाया बुलाकर ऐसा कहा - (एस णं देवानुप्पिया ! तउआगारे इडे जात्र मणामे] हे देवानुप्रिया ! यह रांगा તે લેાખ ડની ખાણ ઇન્ટ छे, अंत यावत् भनोज्ञ छे. (तं सेयं खलु देवाणुपिया ! अम्हं अयभारगं बंधित तिकडे अन्नमन्नस्स एयमहं पडिसुणे ति) એથી અમારા માટે આ વાત ખરાખર છે કે અમે બધા આલેખંડના ભારને અહીથી લઈ જઈએ. આ પ્રમાણે વિચાર કરીને તેમણે પરસ્પર કરેલ આ વિચારને નિશ્ચયાभ४३५ मा यु. (अयभारं : वर्धति) भने बोडने त्यांथी सीधु . ( अहाणु
पुव्विए संपत्थिया) भने सहने त्यांथी उभश: આગળ ચાલતા था. (तएण से पुरिसा अगामियाए जाव अडवीए कंचिदेसं अणुपत्ता समाणा एवं मह तउआगर पास ति) त्यार पछी तेथे तां तां न्यारे भूज दूर नीडजी गया ત્યારે તેમણે અગ્રામકા વગેરે વિશેષણેાથી યુક્ત અટવીમાં એક અહુ વિશાળ त्रयुरांगा (उथीरनी जाणुने ले. (त एणं सव्वओ समंता आइण्णं तं चैवजाघ सहावेत्ता एवं वयासी) ते रांगानी माशु याभेर रांगाथी भाडी रही, यावत् એક પ્જ રૂપમાં હતી. આ ખાણને જોઇને તે સર્વે ખૂબજ હૃષ્ટ અને સતુષ્ટ યાવતુ હૃદયવાળા થયા. ત્યાર પછી તેમણે એક બીજાને ખેલાવ્યા અને ખેલાવીને म अभागे उर्छु - (एस णं देवाणुपिया ! तउआगारे हे जाव मणामे) हे हेवा
| SR No. | 009343 |
| Book Title | Rajprashniya Sutra Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ghasilal Maharaj |
| Publisher | A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti |
| Publication Year | 1966 |
| Total Pages | 499 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_rajprashniya |
| File Size | 36 MB |