________________
. साधर्मकथा मनवद्यां महायी महानुभाग निपुर्णजनविज्ञेया द्रव्यपर्यायमपञ्चवतीमनायनि धनाम् । अस्य प्रवचनस्याऽऽधन्तरहितत्व च भगता नन्दीमूने निगदितम् --
" इच्चेइय दुगालसग गणिपिडग न कयाइ णासी ॥ "
इत्येतद् द्वादशाङ्ग गणिपिटक न कदापि नासीत् ।। इत्यादि। है और पर्याय की अपेक्षा से उत्पादन व्ययरूप है, इसलिये भी जिन प्रतिपादित आगमरूप आज्ञा स्त्रय द्रव्य और पर्याय के विस्तार वाली है। अथवा जीवादिक ममम्त ६ द्रव्यो की त्रिकालची समस्त पर्याय इसमे प्रतिपादित हुई हैं, अथवा कोई भी द्रव्य कभी भी पर्याय रहित नहीं हो सकता है-स्वभाव पर्यायें और व्यञ्जन पर्याये, विभाव पर्याये और अर्थपर्याये प्रत्येकक्षण में समस्तद्रव्यों में होती रहती हैं, इत्यादिरूप से द्रव्य और पर्यायो का प्रतिपादन इस आजा में भगवान ने प्रदर्शित किया है इस अपेक्षा भी यह द्रव्य और पर्याय के विस्तार वाली मानी गई है तथा यह अनादि अनन्त है न कभी इस आज्ञा की आदि हुई है और न कभी इसका विनाश होगा। नदीसूत्र में भी प्रवचन की अनादि अनन्तता के विषय मे " इच्चेद्य दुवाललग गणिपिडिग न कयाइनासी" यही कहा है-ऐसा कोई सा भी काल नहीं था कि जिस काल में इस दोदशागरूप गणिपिटकका सद्भाव नहीं था। અપેક્ષાથી દરેક જીવ વગેરે પદાર્થ પ્રીવ્યરૂપ છે અને પર્યાયની અપેક્ષાથી ઉત્પાદ પયરૂપ છે એટલા માટે પણ જિન પ્રતિપાદિત આગામરૂપ આજ્ઞા પિતે દ્રવ્ય અને પર્યાયના પ્રપ ચ (વિસ્તાર) વાળી છે અથવા તે જીવ વગેરે બધા ૬ દ્રવ્યના નિકાલ વર્તા સમસ્ત પર્યાયે આમાં પ્રતિપાદિત થયા છે, અથવા કઈ પણ દ્રવ્ય કેઈ પણ દિવસે પર્યાય રહિત થઈ શકતું નથી સ્વભાવ પર્યા અને વજન પર્યા, વિભાવ પર્યાય અને અર્થ પર્યાયે દરેક ક્ષણમાં બધા દ્રમા થતી રહે છે ઇત્યાદિ રૂપથી દ્રવ્ય અને પર્યાયોનું પ્રતિ દિન આ આજ્ઞામા ભગવાને બતાવ્યું છે આ અપેક્ષાથી પણ આ દ્રવ્ય અને પર્યાયના પ્રપચ (વિસ્તાર) વાળી માનવામાં આવી છે તેમજ આ અનાદિ અનત છે કેઈ દિવસ આજ્ઞાની આદિ થઈ નથી અને કઈ પણ દિવસે આને વિનાશ थरी नलि नहीसूत्रमा ५ अपयननी मनाहि मनताने साती (इच्चे इय दुवालसग गणिपिडग न कयाइनासी) मे पात सेवामा माया , એ કોઈ પણ કાળ હતો નહિ કે તે કાળે આ દ્વાદશાગ રૂપે ગણિપિટકનો સદભાવ હતું નહિ આ રીતે આ આગમની મત્તા અથવા તે
