________________
२८६
भगतीने समूसचियरोमकूवा मम अणिमिसाए दिट्ठीए देहमाणी २ चिट्ठइ' ततः खलु सा देवानन्दा ब्राह्मणी तेन पूर्वः प्रथमगर्माधानकालसम्भवो यः पुत्रस्नेहलक्षणोऽ. नुरागः तेन पूर्वपुत्रस्नेहानुरागेण आगतमरनवा आयातस्तनमुखदुग्धा यावत् पप्लुप्तलोचना संस्तवलयवाहुः काञ्चुकपरिक्षिप्ता धाराहतकदम्बपुष्पमिव समुच्छ वसितरोमकूपा माम् अनिमेपया दृष्टया पश्यन्ती मे क्षमाणा क्षणा तिटतीति।स.रा
देवानन्दानिर्वाणवक्तव्यता। मूलम्.." तएणं समणे भगवं महावीरे उसमदत्तस्स माहणस्त देवाणंदाए माहगीए तीसेय महतिमहालयाए इसिपरिसाए जाव परिसा पडिगया, तएणं से उसमदत्ते माहणे समणस्स भगवओ महावीरस अंतियं धम्मं सोचा, निम हहतुढे उठाए उल्लेइ, उठाए उता समणं भावं महावीरं तिखुत्तो जाव नमंसिता एवं वयाली--एवोधं संते ! तहमयं भंते ! जहाखंदओ जाब से जहेयं तुभो बदहत्ति कटु उत्तरपुरस्थिभं दिसीमागं अवकामइ अवकाभित्ता लयमेव आभरणलल्लालंकारं ओमुयइ, लिणेहाणुराएणं आगयपण्या जाब सन्सवियरोगकूचा-यम अणिमिसाए दिहोए देहमाणी२ चिहइ ' इस कारण यह देवानन्दा ब्राह्मणी उस पूर्वपुत्रस्नेहजन्य अनुरागले-प्रथम गर्भाधानजन्य पुनस्लेहरूप प्रेमसे आगनस्तानमुखदुग्धवाली, प्रप्लुतलोचनबाली संकृतवलयपाहुचाली, कचुक परिक्षिप्ता और धाराहत कदम्प पुष्पकी तरह समुच्छवासतरोनकूपवाली छुई मुझे अनिमिष दृष्टिसे देखती देखती खड़ी है ।।०२॥ तेण पुब्वपुत्तसिणेहाणुरोपण आगयपण्ड्या जाव समूषवियरोमकूवा ममं अणिमिसाए दिवोए देहमाणी२ चिट्ठइ" ते १२ ते पू न्य मनुरागयी પ્રથમ ગર્ભાધાનજન્ય પુત્રનેહથી-દેવાનંદ બ્રાધાણીની આ પ્રકારની હાલત થઈ ગઈ છે. એટલે કે પુત્રવાત્સલ્યને કારણે જ તેના સ્તનમાંથી હૃધની ધારા વહી રહી છે, તેની આંખે હર્ષાશ્રુઓથી વ્યાપ્ત થઈ ગઈ છે, તેની બંને ભુજાઓ સંકુચિત વલયવાળી થઈ ગઈ છે, તેનું કંચુક તગ લાગવાથી ઢીલું કરવું પડ્યું છે અને તેની માવલિ રમકૃપમાં ઊભી થઈ ગઈ છે. અને તે ઊભી ઊભી મારી તરફ અપલક દૃષ્ટિથી નિરખી રહી છે. જે સૂ૨ |
