________________
भगवतीसूत्रे
स्थितान्
न
वा
पुद्गलान् आत्मना आदाय आहरन्ति, ' णो परंपरखेत्तोगादे' यदनन्तरं परम्पराक्षेत्रावगाढान् आत्मशरीरक्षेत्रापेक्षया क्षेत्रं ततः वरस्मिन क्षेत्रेऽवस्थितान पुद्गलान् आत्मना आदाय आहरन्ति, 'जहा नेरड्या तहा जाव - वेमाणियाणं दंडओ. ' यथा नैरयिका आत्मशरीर क्षेत्रावगाढान एव द्रव्यपुद्गलान आदाय आहरन्ति न, अनन्तर क्षेत्रावगाढान्, परम्परा न वा क्षेत्रावगाढान पुद्गलान् आदाय आहरन्ति तथैव यावद् - वैमानिकानां वैमानिकदेवपर्यन्तानां दण्डकः, चतुर्विंशति दण्डका वक्तव्याःअत्र औजसाहारा पेक्षया इप्रकरणं बोध्यम् ॥ सू. ४ ॥
_. २३२
केवलिनोऽनिन्द्रियवक्तव्यता |
मूलम् - केवली णं भंते ! आयाणेहिं जाणइ, पास ? गोयमा ! जो इण्णट्टे समट्टे' से केणटुणं? गोयमा ! केवली णं पुरत्थिमेणं में स्थित रहे हुए जो आहार पुद्गल हैं उन्हें ग्रहण करके वे उन्हें अपने आहारका विषयभूत नहीं बनाते हैं न परम्परा क्षेत्रवर्ती जो आहार पुद्गल हैं उन्हें अपने द्वारा ग्रहण करके आहारका विषयभूत बनाते हैं। 'जहा नेरड्या तहा जाव वैमाणियाणं दंडओ' जिस प्रकार से नारकजीव आत्म शरीररूप क्षेत्र में अवगाहित हुए ही द्रव्य पुद्गलों को ग्रहण करके अपने आहार का विषयभूत बनाते हैं- अनंतर क्षेत्रावगाढपुद्गलों को तथा परम्परा क्षेत्रावगाढपुद्गलों को वे अपने आहार का विषयभूत नहीं बनाते हैं, उसी तरह यावत् वैमानिक देव तक के २४ दण्डक कहना चाहिये । यहां औजस आहार की अपेक्षा से यह प्रकरण है ऐसा जानना चाहिये ॥ ४ ॥
ગ્રહણ કરીને તેએ આહાર રૂપે તેમના ઉપયાગ કરતા નથી, પરમ્પરા ક્ષેત્રી જે આહારપુદ્ગલો હોય છે તેમને ગ્રહણ કરીને પણ તેએ તેમને પોતાના આહારૂપે
વાપરતા નથી
'जहा नेरइया तहा जात्र वेमाणियाणं दंडओ' ने शते नारो आत्मશરીરરૂપ ક્ષેત્રમા અવગહિત થયેલા (સ્થિત રહેલા) દ્રવ્યપુદ્ગલાને જ ગ્રહણ કરીને પેાતાના આહારરૂપે વાપરે છે અનન્તર ક્ષેત્રાવગાઢ પુદ્ગલેાને તથા પરમ્પરા ક્ષેત્રાવગઢ પુદ્ગલાને તેઓ પેાતાના આહારરૂપે ગ્રહણ કરતા નથી, એજ પ્રમાણે વૈમાનિક દેવે સુધીના ૨૪ દૃંડકના વિષયમાં પણ કથન સમજવું અહી જે કથન કરવામા આવ્યું છે તે ઔજસ આહારની અપેક્ષાએજ કરવામા આવ્યુ છે, તેમ સમજવુ ॥ ४ ॥
