________________
स्थानासूत्र टीका-' अजोति' इत्यादि-सुगमम् । नवरम्-' अज्जोत्ति' आर्या * इति, हे आर्या' । आरात्-सर्वहेयधर्मभ्यो याताः-बहिर्भूता इत्याः , तत्सम्बुद्धौ हे आर्यांः । इति-एवमभिलापेनाऽऽमन्व्य श्रमणो भगवान् महावीरः गौतमादीन् श्रमणान् एवं-वक्ष्यमागप्रकारेणावादीत् । किमवादीत् । इत्याह-' किं भया' इत्यादि, कस्माद् भयं येषां ते किं भयाः कुतो विभ्यतीत्यर्थः, प्राणाः-प्राणिनः, 'समणाउसो' इति-हे श्रमणा! आयुष्मन्तः । इति गौतमादीनामामन्त्रणम् । मगवतोऽयं प्रश्नः शिष्याणां व्युत्पादनार्थ एव । अनेन च-अपृच्छतोऽपि शिष्यस्य हिताय तत्वयाख्येयम्' इति सूचयति, उक्तश्चभूत प्रमाद से युक्त हुए जीव के द्वारा किया गया है अर्थात् प्रमाद वशवर्ती हुए जीव के द्वारा वह कर्म किया गया है अर्थात् दुःख से प्राणी डरते हं हे अदन्त ! वह दुःख किस उपाय से नष्ट किया जाता है? तब प्रभु ने कहा-हे गौतम! वह दुःख बन्ध हेतु के प्रतिपक्षभूत ज्ञानादिक से नष्ट किया जाता है। टीकार्थ-समस्त हेयधर्मीले जो दूर हैं वे आये हैं अर्थात् सब त्याज्य धर्म को छोड़ने वाले वे आर्य है हे आर्यो! इस प्रकार के सम्बोधन से श्रमण भगवान महावीर ने गोतमादिकों को सम्बोधित किया है और इस प्रकार से सम्बोधित कर फिर उन्हें समझाने के अभिप्राय से उनसे ही ऐसा पूछा है कि हे श्रमणों ! कहो, प्राणियों को भय किससे है ? इस प्रकार के प्रभु के पूछने ले यहां ऐसा निष्कर्ष निकलता है कि गुरु से એટલે કે પ્રમાદને અધીન થયેલા જીવ દ્વારા તે કર્મ કરાયુ છે. અને તે કર્મ, જનિત દુઃખથી જી ડરતાં હોય છે.
प्रश्न-3 मावन् ! हुमन नाया पायथी ४शय छे ?
મહાવીર પ્રભુનો ઉત્તર–હે ગૌતમ ! બન્ધહેતુના પ્રતિપક્ષભૂત જ્ઞાનાદિકથી તે દુઃખને નાશ કરી શકાય છે. ___टी-सभरत य (त्याल्य) यानी त्यास ४२नारने भाई छ. " આર્યો !” આ પ્રકારના સંબોધનથી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે ગૌતમાદિ શ્રમણ નિગ્રથને સંબોધિત ક્યાં છે. તેમને ધર્મતત્વ સમજાવવાના આશયથી આ પ્રકારનું સંબોધન કરીને તેમણે તેમને આ પ્રમાણે પ્રશ્ન પૂછે છે–
" श्रभो ! 31, प्राणीमान न मय हाय छ ? ” महावीर પ્રભુના આ પ્રકારના પ્રશ્નને એ નિષ્કર્ષ નીકળે છે કે શિષ્ય પૂછે કે ન પૂછે તે પણ ગુરુજનેએ તેમના હિતને વિચાર કરીને તેમને ધર્મતત્વ સમ
