________________
-
-
भाधाराने (२) मृपावाद:सतोऽपलापोऽसतश्च मरूपणं मृपारादः । स सर्वद्रव्यपर्यायविशेषये भवति ।
(३) अदत्तादानम्अदत्तस्य देवगुर्वादिभिरननुज्ञातस्यादान ग्रहणम् अदत्तादानम् , यद् वस्तु ग्रहीतुं धारयितुं वा शक्यते, तद्वस्तुमात्रत्रिपयकमादानं भवति, न तु तदन्यवस्वविषयकम् , उक्तश्च
__"कम्हि णं भंते ! जीवाणं अदिनादाणेणं किरिया फजइ ? । गोपमा गहणधारणिज्जम दव्वेसु" । इति (भग० १ श. ६ उ.)
(8) मैथुनम्स्त्रीपुंसयोः कर्म-मैथुनम् । मैथुनाध्यवसायोऽपि चित्रलेप्यकाष्ठादिकर्म
(२) मृपावादसत् का अपलाप करना और असत् का प्ररूपण करना मृपावाद है । मृपावाद समस्त द्रव्यों और पर्यायों के विषय में होता है।
अदत्त अर्थात् देव एवं गुरु आदि द्वारा जिस की आज्ञा प्राप्त न हुई हो उसको प्रहण करना अदत्तादान है । जो वस्तु महण की जा सकती है या धारण की जा सकती है उसी वस्तु का आदान हो सकता है, अन्य वस्तु का नहीं। कहा भी है:---
"भगवन् ! किस वस्तु में अदत्तादान के द्वारा क्रिया की जाती है ! गौतम ! ग्रहण करने और धारण करने योग्य द्रव्यों में (भग., श. १, उ. ६)
(४) मैथुनमिथुन अर्थात् स्त्री और पुरुष का कार्य मैथुन कहलाता है । मैथुन का अध्यवसाय
भूषापाસત્-ને બેટું કહેવું અને અસતને સાચું કહી તેનું પ્રોપણ કરવું તે મૃષા વાદ-સમસ્ત દ્રવ્ય અને પર્યાના વિષયોમાં થાય છે.
(3) मETrtઅદત્ત અર્થાત્ દેવ-ગુરૂ આદિદ્વારા જેની આજ્ઞા મળી ન હોય, તેવી વસ્તુને ગ્રહણ કરવી તે અદત્તાદાન છે. જે વસ્તુ ગ્રહણ કરી શકાય છે, અથવા ધારણ કરી શકાય છે તે વસ્તુનું આદાન થઈ શકે છે. બીજી વસ્તુનું નહિ. કહ્યું પણ છે –
ભગવન! કઈ વસ્તુમાં અદત્તાદાન દ્વારા કિયા થઈ શકે છે? ગૌતમ! ગ્રહણ ४२वा मन पार१४२५१ याश्य द्रव्यमा." (मा. श. 26.8)
મૈથુન અથત શ્રી અને પુરૂષનું કાર્યો મૈથુન કહેવાય છે, મૈથુનના અધ્યવસાય
